-
1.《和章守三咏·右披云楼》 宋·黄公度
飞楼跨危堞,云雾晓披披。
形胜供临眺,公馀来燕宜。
江横睥睨阔,山入绮疏奇。
风月本无价,君侯况有诗。 -
2.《寄题披云楼》 宋·陈师道
使君高会答清秋,增饰披云作胜游。
九日再逢堪一笑,终朝百过更深忧。
落霞孤鹜知才尽,疏雨微云怯语遒。
宾主纵贤终少在,只今未可压黄楼。 -
3.《田不伐遗披云图》 宋·吴则礼
田郎具眼人,会遣披云啸。
翱也未绝参,俨公初不笑。
聊须论翰墨,宁数金粟妙。
全体已见前,大是顶门窃。 -
4.《赠披云峰岳长老》 宋·曹汝弼
禅外掩松扃,闲眠度岁阴。
雨侵香篆湿,苔长屐痕深。
水在铜瓶冷,云归玉磬沈。
前山有灵药,时策杖藜寻。 -
5.《嘉禾八咏·披云阁》 宋·陆蒙老
城角巍栏见海涯,春风帘幕暖飘花。
云烟断处沧波阔,一簇楼台十万家。 -
6.《披云堂歌》 宋·马廷鸾
痴云压陇如坚城,猛风击破如雄兵。
寒溪古洞收不彻,有如奔车白旆归空营。
林稍划划露微碧,玉匣渐见青铜精。
影转西风流日脚,万斛黄金散空落, -
7.《游东山·披云》 宋·王炎
上到苍螭绝顶,四边无数青山。
下视楼台一簇,超然身在云间。 -
8.《披云亭》 宋·释文珦
我爱山中人,冥心信绸缎寂。
危亭上绝巘,不染世人迹。
群峰合空翠,疑若天宇窄。
午夜独长啸,云开山月白。 -
9.《怀寄披云峰诚上人》 宋·曹汝弼
院高穷木盛,野极静无言。
险路通岩顶,香泉出石根。
微风飘磬韵,幽鸟啄苔痕。
常记相留夜,秋堂共听猿。 -
10.《披云亭》 宋·陈尧叟
秦关百二山河固,陕服城闉控此中。
别构栋梁成爽垲,俯观竹树立青葱。
虚簷豁敞迎朝日,曲槛萦回带晚风。
登眺自欣襟带地,万方辙迹坦然同。