-
1.《门有车马客行》 魏晋·陆机
门有车马客,驾言发故乡。
念君久不归,濡迹涉江湘。
投袂赴门涂,揽衣不及裳。
拊膺携客泣,掩泪叙温凉。 -
2.《汝坟贫女》 宋·梅尧臣
时再点弓手,老幼俱集。
大雨甚寒,道死者百余人。
自壤河至昆阳老牛陂,僵尸相继。
汝坟贫家女,行哭音凄怆。 -
3.《书哀》 唐·梅尧臣
天既丧我妻,又复丧我子!
两眼虽未枯,片心将欲死。
雨落入地中,珠沉入海底。
赴海可见珠,掘地可见水。
唯人归泉下,万古知已矣!
拊膺当问谁,憔悴鉴中鬼。 -
4.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
5.《重九日广陵道中》 唐·罗隐
秋山抱病何处登,前时韦曲今广陵。
广陵大醉不解闷,韦曲旧游堪拊膺。
佳节纵饶随分过,流年无奈得人憎。
却驱羸马向前去,牢落路岐非所能。 -
6.《括江神子》 宋·林正大
狂胡鞍马自为家。
遣宫娃。
嫁胡沙。
万里风烟,行不见京华。 -
7.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。 -
8.《汝坟贫女》 宋·梅尧臣
汝坟贫家女,行哭音凄怆。
自言有老父,孤独无丁壮。
郡吏来何暴,官家不敢抗。
督遣勿稽留,龙钟去携杖。 -
9.《至后书事》 宋·苏简
岁尽意不尽,日长愁更长。
将士介生虮,黔黎疻复疮。
拊膺念江夏,掩面向山阳。
大隐未高枕,巨鳌仍望洋。
旧闻死可祷,或以酒自戕。
废卷三太息,抚时徒感伤。 -
10.《过灵山述怀》 宋·岳霖
折腰为米本忧贫,流落天南瘴海滨。
千里云山空别恨,十年萍梗可伤神。
拊膺但觉丹心壮,览镜那堪白发新。
归去恩深知感激,只惭无德愧斯民。 -
11.《义妇行(有引)》 明·汤胤勣
顾家一女肤如玉,炯炯灵台抱贞淑。
择配奚川武肃孙,井臼亲操谢膏沐。
不必荆钗并布袄,雍雍自是闺中宝。
抚卑事上尽欢心,内外皆称新妇好。 -
12.《书哀》 宋·梅尧臣
天既丧我妻,又复丧我子。
两眼虽未枯,片心将欲死。
雨落入地中,珠沈入海底。
赴海可见珠,掘地可见水。
唯人归泉下,万古知已矣。
拊膺当问谁,憔悴监中鬼。 -
13.《苦哉行》 明·刘基
鸡不可使守门,狗不可使司晨。
驱车梁弱水,日暮空悲辛。
我欲乘风谒阊阖,虹霓弥天云雾合。
九关虎豹森骇人,长跪陈辞阍不答。 -
14.《答黄生》 宋·陈师道
冰泥断道雪塞门,远坊累日无行人。
卧闻喧呼谁叩阍,稚子往问鹿骇奔。
黄生学诗用力新,急手疾口如翻盆。
冲风踏冻送七言,要令寒屋回春温。 -
15.《龙兴客旅效子美寓居同谷七歌》 宋·李新
殒我父天悲入骨,更有诸昆寄吴越。
拊膺洒血欲长号,畏伤孀母辄不发。
罪逆自合当刑诛,神谴人怒岂汝忽。
呜呼三歌兮歌极伤,午天为我下严霜。 -
16.《挽陈本斋》 宋·马廷鸾
擢第韩欧上,论交涧浦边。
声名宁我后,官职逊人先。
徐广生多戚,龚宾死独贤。
拊膺前劫事,雪涕大招篇。 -
17.《赠宝胜主僧》 宋·李处权
木落山重重,溪长雨霏霏。
云惨伤客容,风饕裂征衣。
我行已千里,恨无羽翰飞。
倒帆近古寺,烟钟深翠微。 -
18.《送范才元》 宋·李处权
古云七尺驱,不及一尺面。
纷纷阅人久,过眼今乃见。
吾弟外门杰,籍甚东周彦。
澜翻倒三峡,浩博横万卷。 -
19.《观禹贡九州历代帝王国都地理图》 宋·释文珦
万里江山几废兴,览图直合拊吾膺。
三王二帝皆难问。
两汉六朝何所称。
此日中原全拱北,异时深谷或为陵。
看来今古皆如梦,梦境虚无岂足凭。 -
20.《送陈行之之信州推官》 宋·宋无
汉守曾县榻,家声复世论。
赞廉推雅士,列郡重嘉宾。
昭代详刑谳,贤僚髓圣仁。
绔绔灶故老,狴犴念冤人。