-
1.《万年春·自己园亭》 元·马钰
自己园亭。
无分昼夜宜重构。
黄芽秀。
欲携云母。
那里须垂手。
无相人人,蓦地开金口。
明先后。
须当遗旧。
拿出无初走。 -
2.《入书室东垣有神光自几案出三首》 宋·罗公升
江海东南泻,日月西北倾。
天地岂不仁,作此大不平。
遂使宇宙内,千载拿甲兵。
人间勿设险,设险招战争。 -
3.《原陵老翁吟》 唐·原陵老翁
野田荆棘春,闺阁绮罗新。
出没头上日,生死眼前人。
欲知我家在何处,北邙松柏正为邻。
洛阳女儿罗绮多,无奈孤翁老去何,奈尔何。 -
4.《红桥游记》 清·王士祯
出镇淮门,循小秦淮折而北,陂岸起伏多态,竹木蓊郁,清流映带。
人家多因水为园亭树石,溪塘幽窃而明瑟,颇尽四时之美。
拿小艇,循河西北行,林木尽处,有桥宛然,如垂虹下饮于涧;又如丽人靓妆袨服,流照明镜中,所谓红桥也。
游人登平山堂,率至法海寺,舍舟而陆径,必出红桥下。 -
5.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
6.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
7.《黄陵古柏》 现代·谢觉哉
五千年庙儿兴废,老柏数十常青葱。
蟠根怒出托负重,孙枝旁挺虬拿空。
无碑为柏记年岁,开天劈地洪荒流。
武皇逐虏三千里,解甲挂树来献功。 -
8.《绝句》 宋·程端蒙
满城尘土污人甚,出郭青山入眼多。
拿取小舟烟雾里,此生真个老渔蓑。 -
9.《浮石山庄》 宋·何异
天巧不易觑,觑巧不难着。
狐裘或反衣,铸铁真成错。
此亭对此石,层层水初落。
凭高得其要,他景皆可略。 -
10.《古木空烟》 宋·梁子固
淡烟漠漠古城头,老树拿云瞰碧流。
鸦背夕阳添晚景,就中描出一天秋。 -
11.《游金山》 宋·潘景良
嵌岩穹窿,屹立乎江中。
崩湍下瞰不见底,巨石崛出高摩空。
混沌破来到今几万岁,雄奇秀丽胡为乎此山兮夕钟。
长江西来一万里,当空削出金芙蓉。 -
12.《哀扇工歌》 宋·沈作喆
某州竹扇名字著,织扇供官困追捕。
使君开府未浃旬,欲戴纶巾挥白羽。
新模巧制旋剪裁,百中无一中程度。
犀革镌柄出虫鱼,麝煤熏纸生烟雾。 -
13.《翠蛟亭和巩丰韵》 宋·赵汝谈
幽亭枕苍峡,云窦通曲水。
百折如建瓴,虢虢鸣不止。
客来一抽钥,白雾噀岩底。
欻翕千丈蛟,拿空翠涛起。 -
14.《三学院》 宋·祖世英
洞庭之山天下奇,冈峦百转盘青螭。
金堂玉室白云锁,中有仙客来栖迟。
方睛秀骨郭文举,孤剑青鞋出岩户。
朅来此地访禅翁,共扫松花谈太古。 -
15.《寄耿令几父过新堂邑作乃几父旧治之地》 宋·黄庭坚
呼船凌大河,驱马踏平沙。
道傍开新邑,千户有生涯。
四衢平且直,绿槐阴县衙。
问谁作此邑,耆旧对予嗟。 -
16.《瑶台月》 宋·无名氏
黄粱梦断。
把眼底浮华,须当猛省,凡笼跳出,物外有何萦绊。
镇相随、霞友云朋,任到处、风邻月伴。
逍遥客,无拘管。 -
17.《居厚弟示和诗复课十首》 宋·刘克庄
病久溪堂镇日关,潭空不复著蛟蟠。
断无喝道来松下,时有拿音到苇间。
上宰相书浑绝笔,闻皇子报一开颜。
出门应被盟鸥笑,谁遣高飞带箭还。 -
18.《赋西淙瀑布得断字》 宋·刘克庄
苍山七百亩,主人新买断。
于时积雾开,素瀑挂青汉。
泠泠瑟初铿,璀璀珠乍贯。
久晴雨瓢翻,忽暖冰柱泮。 -
19.《题龙眠十八尊者》 宋·刘克庄
尝闻天台境,肉身往无从。
仁夫示此图,恍惚游其中。
应真一一若旧识,或踞怪石临飞淙。
山鬼投牒何敬恭,天女问法尤丰茸。 -
20.《关仝骤雨图》 宋·刘克庄
四山昏昏如泼墨,行人对面不相觌。
凄乎太阴布肃杀,暗然混沌未开辟。
千丈拿空蛰龙起,一声破柱春雷疾。
我疑人间瓠子决,或是天上银河溢。