-
321.《霜夜》 宋·陆游
梅花欲动梦魂狂,橙子闲搓指爪香。
莫怪草堂清到骨,一梳残月伴新霜。 -
322.《初发夷陵》 宋·陆游
雷动江边鼓吹雄,百滩过尽失途穷。
山平水远苍茫外,地辟天开指顾中。
俊鹘横飞遥掠岸,大鱼腾出欲凌空。
今朝喜处君知否,三丈黄旗舞便风。 -
323.《初冬风雨骤寒作短歌》 宋·陆游
东园日淡云容薄,纶巾朝暮阑干角。
北风动地万木号,不料一寒如此恶。
岂惟半夜雨打窗,便恐明朝雪平壑。
绿酒虽漓亦复醉,皁貂已弊犹堪著。 -
324.《冬日园中作》 宋·陆游
园荒阙扫除,篱败且枝梧。
久旱池萍死,新霜野蔓枯。
寒炉殊未议,浊酒却时酤。
飞动郊原兴,饥鹰待指呼。 -
325.《大风登城书雨》 宋·陆游
风从北来不可当,街中横吹人马僵。
西家女儿午未妆,帐底炉红愁下床。
东家唤客宴画堂,两行玉指调丝簧。
锦绣四合如坦墙,微风不动金猊香。
我独登城望大荒,勇欲为国平河湟。
才疏志大不自量,西家东家笑我狂。 -
326.《题栖贤寺三峡桥》 宋·杨万里
栖贤与楞伽,初本共一山。
古潭宅神龙,睡醒厌久跧。
是夕起雷雨,震得天地翻。
此山拆为两,一溪断中间。 -
327.《立春後一日和张功父园梅未花之韵》 宋·杨万里
前夕三更月落时,东风巳动万花知。
江梅端合先交割,春色如何未探支。
只欠梁溪水柱句,追还和靖暗香诗。
家剩有葱根一指,不把琼酥滴一枝。 -
328.《林景思寄赠五言,以长句谢之》 宋·杨万里
华亭沉虞卿,惠山尤延之。
每见无杂语,只说林景思。
试问景思有何好,佳句惊人人绝倒。
句句飞从月外来,可羞王公荐穹昊。 -
329.《岁之二日欲游翟园以寒风而止》 宋·杨万里
岁前问讯翟园梅,不知作麽不肯开。
岁後遣人访消息,春风一夜花都折。
老夫闻此喜欲癫,小儿终夕不成眠。
南烹北果手自飣,添櫑银瓶色相映。 -
330.《宿四望山下,望庐山》 宋·杨万里
过湖见远岫,澹若横碧烟。
晨蔚动霁晖,春滋涵雨鲜。
人世那有此,心疑是庐山。
宿惊恍未定,欲问无暇言。 -
331.《纪圣诗》 宋·宋祁
沙麓披祥牒,金刀袭裔昆。
嫔虞冠妫汭,生子首姜嫄。
自昔仪椒壶,乘时正翟轩。
袆褕躬象服,黄老好名言。 -
332.《真上人》 宋·宋祁
面壁观空度几春,灵山法会更离群。
定心不动池俱满,标指无言月自分。
经叶昼閒落毳祴,空花晨静贮馀薰。
金园晤赏人谁见,万里残阳送碧云。 -
333.《天马歌》 宋·张耒
风霆冥冥日月蔽,帝遣真龙下人世。
降精神马育天驹,足蹑奔风动千里。
萧条寄产大宛城,我非尔乘徒尔生。
小羌杂种漫羁绁,枥上秋风时一鸣。 -
334.《长安仲春二首》 宋·张耒
长安仲春七日风,苍茫顿撼天地同。
应门缥阙岌欲动,况我穷巷连蒿蓬。
暮寒卷雪连芳草,平门万屋青城缟。
无言桃李终默默,得势泥涂常浩浩。
夕晖入屋人气活,劳苦羲和间何阔。
斗杓东指令未行,要使烛龙聊泼刺。 -
335.《常父惠示丁卯雪十四韵谨同韵赋之》 宋·黄庭坚
春皇赋上瑞,来宁黄屋忧。
下令走百神,大云庇九丘。
风声将仁气,艳艳生瓦沟。
寒花舞零乱,表里照皇州。 -
336.《答王道济寺丞观许道宁山水图》 宋·黄庭坚
往逢醉许在长安,蛮溪大砚磨松烟。
忽呼绢素翻砚水,久不下笔或经年。
异时踏门闯白首,巾冠攲斜更索酒。
举杯意气欲翻盆,倒卧虚樽将八九。 -
337.《张仲谟许送河鲤未至戏督以诗》 宋·黄庭坚
浮蛆琰琰动春醅,张仲临津许鱠材。
盐豉欲催蓴菜熟,霜鳞未贯柳条来。
日晴鱼网应曾晒,风软河冰必暂开。
莫误晓窗占食指,仍须持取报章回。 -
338.《听履霜操》 宋·黄庭坚
灵宫窈窕兮寒夜永,篁打造天兮明月下影,木叶陨霜兮秋声动。
我以岁莫起视夜兮,北山饮予斗柄。
幽人拂琴而当予,曰夫子则锺期,尝试刳心而为之听。
若有人兮亦既修,宴衽席之言兮不知其子之齐圣。 -
339.《次韵章禹直开元寺观画壁兼简李德素》 宋·黄庭坚
丹青古藏壁,风雨饱侵食。
拂尘开藻鉴,志士泪沾臆。
灵山远飞来,不可以智测。
龙神湛回向,拥卫立剑戟。 -
340.《次韵答薛乐道》 宋·黄庭坚
薛侯笔如椽,峥嵘来索敌。
出门决一战,莫见旗鼓迹。
令严初不动,帐下闻吹笛。
乍奔水上军,拔帜入赵壁。