-
1.《高其佩指头画虎》 清·乾隆
铁岭老人阎李流,画不用笔用指头,纵横挥洒饶奇趣,晚年手法弥警遒。
为吾染指画苍虎,气横幽壑寒飕飕,落墨伊始鸦雀避,着色欲罢豺狼愁。 -
2.《琴诗》 宋·苏轼
若言琴上有琴声,放在匣中何不鸣?
若言声在指头上,何不于君指上听? -
3.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
4.《送药者陈国器》 宋·杨万里
窦宪一举空朔野,曹霸一笔空凡马。
吾乡药者有陈生,一丸洗空万药者。
庸医皆笑道旁莎,陈生拈出便是玉山禾。
庸医皆笑涧下水,陈生酌来便是上池底。 -
5.《偈》 宋·释德淳
俱胝一指头,一毛拔九牛。
华岳连天碧,黄河彻底流。
截却指,急回眸。
青箬笠前无限事,绿蓑衣底一时休。 -
6.《颂古一百则》 宋·释正觉
俱胝老子指头禅,三十年来用不残。
信有道人方外术,了无俗物眼前看。
所得甚简,施设弥宽,大千刹海饮毛端。
鳞龙无限落谁手,珍重任公把钓竿。
师复竖起一指云,看。 -
7.《偈倾一百三十三首》 宋·释法薰
九夏安居毕,布袋结头开。
衲僧无定度,南岳与天台。
中路{上祝下土}著脚指头,方知南山一夏不辜负你。 -
8.《与黄道友》 宋·释正觉
人头膏火底心休,来预林俦默默游。
犀晕成时月魄夜,雁行断处霁容秋。
百年分付三椽下,万象峥嵘一指头。
归去懒融无伎俩,庵前华鸟莫相求。 -
9.《听僧吹芦管》 唐·薛涛
晓蝉呜咽暮莺愁,言语殷勤十指头。
罢阅梵书聊一弄,散随金磬泥清秋。 -
10.《除夜》 宋·潘牥
屈指头颅三十一,年时又见煮酴酥。
平生自谓妄男子,未死谁甘贱丈夫。
欢逐儿童烧竹爆,自拈秃笔写桃符。
梅花一笑须相领,莫道今吾非故吾。