-
1.《送孙泼赴云中》 唐·韩翃
黄骢少年舞双戟,目视旁人皆辟易。
百战能夸陇上儿,一身复作云中客。
寒风动地气苍茫,横吹先悲出塞长。 -
2.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
3.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
4.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
5.《口技》 清·林嗣环
京中有善口技者。
会宾客大宴,于厅事之东北角,施八尺屏障,口技人坐屏障中,一桌、一椅、一扇、一抚尺而已。
众宾团坐。
少顷,但闻屏障中抚尺一下,满坐寂然,无敢哗者。 -
6.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
7.《题赵善长为李原复所画山水》 元·王逢
日光青寒杀气白,山童林髡水缩脉。
城舂堕指扌朱送馁,莽苍坤舆大宵宅。
齐东赵原吴下客,辞荣养母韩康伯。
酒狂忽忆雍熙时,画法荆关海岳窄。 -
8.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
9.《过五河县》 明·程本立
龙窝驿近鼓声催,转柁倾帆沙岸隈。
共指深渊最空洞,岂无神物待云雷。
风晴杨柳如看画,水绿蒲萄始泼醅。
浩荡好怀春色里,诗成南雁忽飞回。 -
10.《至秀州赠钱端公安道并寄其弟惠山山人》 宋·苏轼
鸳鸯湖边月如水,孤舟夜傍鸳鸯起。
平明击缆石桥亭,惭愧冒寒髯御史。
结交最晚情独厚,论心无数今有几。
寂寞抱关叹萧生,耆老执戟哀扬子。 -
11.《长安仲春二首》 宋·张耒
长安仲春七日风,苍茫顿撼天地同。
应门缥阙岌欲动,况我穷巷连蒿蓬。
暮寒卷雪连芳草,平门万屋青城缟。
无言桃李终默默,得势泥涂常浩浩。
夕晖入屋人气活,劳苦羲和间何阔。
斗杓东指令未行,要使烛龙聊泼刺。 -
12.《**香》 宋·无名氏
自小孤云,身外无萦系。
披一片,搭一片,逍遥快活计。
破葫瓢,腰间挂,别无行李。
是人笑我没操持。 -
13.《游东山图》 宋·刘克庄
亭树缥缈无点尘,竹树苍翠溪粼粼。
宝钗导前瑶簪后,三君高屐华阳巾。
颀然锦衣者谁氏,道韫诸姑姊长妹。
当时偶动寂寂叹,藁砧不答高掩鼻。 -
14.《古诗》 宋·刘过
凉生见砚窗未糊,秋风射入如相呼。
床头吴钩作龙吼,便欲乘此捣穹庐。
丈夫诗胆如斗大,摩挲笑与歌楚些。
生平柔肠作铁坚,挑尽寒灯拥襟坐。 -
15.《稚卿约郭外之游》 宋·郑獬
举世尚刻饰,趋时独放达。
醉眼挂飞云,孤心贮明月。
大匠坐高堂,群材就剞劂。
楩楠即赤霄,容此蟠根屈。 -
16.《作塞上射猎行》 宋·李廌
塞云委地如泼墨,恶风吹沙变黄黑。
紫髯将军柳叶甲,银騣护阑白玉勒。
铁林子弟八九千,饮马渡桥过河北。
沙漠黓地古战场,寸草不生地皮赤。 -
17.《自毗陵与兄弟避地南来约为连江之归中涂各以》 宋·李弥逊
胡尘暗中原,大驾巡江都。
春风遂南渡,百避咸奔趋。
衣冠困陵暴,川陆纷舟舆。
微生本萍奇,宁复安吾庐。 -
18.《杜如篪屡督烹茶仍作诗次其韵》 宋·冯时行
老寄余生山水窟,寂无朝烟屈硉矹。
客从何方问栖隐,无人应门杖藜出。
言间遗我翠玉饼,把玩芳香袭呼吸。
便欲洗琖试水品,肠胃空枯恐称屈。 -
19.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
20.《清心镜》 元·马钰
涌醴泉,降甘露。
上下升降,不曾停住。
得自然、滋润三田,紫灵芝敷布。
善芽生,慧苗吐。
泼焰焰兮,晃摇琼路。
便化为、一粒神珠,指蓬