-
81.《听鼓琴》 宋·王九龄
至音不传徒按谱,不传之妙心自许。
手挥五弦目飞鸿,千载流风如接武。
鹑衣百年甘蓝缕,鬓雪浸浸用心苦。
我知若人之用心,指下堪为儿女语。 -
82.《游洞霄》 宋·馀杭令
野服萧萧款翠微,虚亭高敞射晴晖。
仙归洞府云烟静,春入名山笋蕨肥。
缓饮壶觞聊自适,暂指朱墨便忘归。
何时罢脱利名去,始悟人间万事非。 -
83.《歌两淮》 宋·员兴宗
君不见北风吹淮风浪黑,铁马千群凝一色。
当时庙论孰经济,将相无言潜动魄。
或云南纪当何忧,今代诸葛身姓刘。
陆下唤取守淮甸,彼有胜算逾干矛。 -
84.《赠张俞秀才游金华山》 宋·郑炎
凌晨别我将何适,鹤态飘然振霜翮。
指点金华欲去游,骑驴直造烟霞宅。
一片岚光凝不飞,数里松阴翠如滴。
背腊山寒雪未消,迎春地暖花争拆。 -
85.《哀江头》 明·何白
飞云渡口西风急,津吏停桡刺船立。
始阳公子方垂髫,掩抑依依向余泣。
为言阿父守南康,双旌五马烂生光。
宁知廉吏反成罪,诸孤藐尔身凄凉。 -
86.《邯郸美人歌》 明·康海
兰氏小姬名凤笙,邯郸美人独擅名。
等闲一见万金贱,何况逍遥翡翠屏。
精神婉娈性情适,自恨生身杨柳陌。
陌上羞看游冶郎,镜中愁作当眉碧。
学得秦筝不肯弹,却将针指凑齐纨。
鸳鸯刺就肠先断,掩却银床独自叹。 -
87.《杂诗(二首)》 明·童冀
天运无停轨,寸管未易量。
适见牵牛中,短日已在房。
招摇指东壁,辽辽夜未央。
忆昔初别君,春日甫载阳。
徘徊岁云莫,郁结愁我肠。
¤ -
88.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
89.《初食杨梅》 明·杨循吉
杨梅本是我家果,归来相对叹先作。
往来南北将十年,久不餐汝几忘却。
忆从年少在吴中,食以成伤难疗药。
年年端午即有之,街头卖折先附郭。 -
90.《采薖为余唐卿赋》 明·姚道衍
余君抱奇言不夸,种菜拟学元修家。
临溪筑庐竞诛草,傍路樊圃多编葭。
长镵短夋自成列,不与文笔相交加。
畦界条条任衡缩,沟浍一一随纡斜。 -
91.《辛巳仲春京口望茅止生翙舟不至感述三首》 明·于鉴之
万事东流江上船,才名永负勒燕然。
吹楼已任蛾眉适,旅榇空期马革还。
气满挥戈遑驻日,心倾指囷溯驹年。
人间别有男儿泪,欲共春潮挽逝川。
¤ -
92.《题汪无际茸游册三首》 明·郑胤骥
此日迫长至,嗟予季行役。
忽尔来入门,意气殊奕奕。
未及相问劳,怀中出卷册。
题曰茸上游,开缄风两腋。 -
93.《元修菜》 宋·苏轼
彼美君家菜,铺田绿茸茸。
豆荚圆且小,槐芽细而丰。
种之秋雨余,擢秀繁霜中。
欲花而未萼,一一如青虫。 -
94.《和陶东方有一士》 宋·苏轼
瓶居本近危,甑坠不知完。
梦求亡楚弓,笑解适越冠。
忽然返自照,识我本来颜。
归路在脚底,殽潼失重关。 -
95.《答吕梁仲屯田》 宋·苏轼
乱山合沓围彭门,官居独在悬水村。
(吕梁地名。
)居民萧条杂麋鹿,小市冷落无鸡豚。
黄河西来初不觉,但讶清泗流奔浑。 -
96.《次前韵寄子由》 宋·苏轼
我少即多难,邅回一生中。
百年不易满,寸寸弯强弓。
老矣复何言,荣辱今两空。
泥丸尚一路,?古语云,十方薄伽梵,一路涅槃门。 -
97.《元修菜(并叙)》 宋·苏轼
菜之美者,有吾乡之巢,故人巢元修嗜之,余亦嗜之。
元修云:使孔北海见,当复云吾家菜耶?因谓之元修菜。
余去乡十有五年,思而不可得。
元修适自蜀来,见余于黄,乃作是诗,使归致其子,而种之东坡之下云。 -
98.《蜡梅一首赠赵景贶(〔一题:次履常蜡梅韵·》 宋·苏轼
天工点酥作梅花,此有蜡梅禅老家。
蜜蜂采花作黄蜡,取蜡为花亦其物。
天工变化谁得知,我亦儿嬉作小诗。
君不见万松岭上黄千叶,玉蕊檀心两奇绝。 -
99.《次韵约之谢惠诗》 宋·王安石
鱼跳桑柳阴,鸟落蒲苇侧。
已无溪姑祠,何有江令宅。
故人耽田里,老脱尚方舄。
开亭捐百金,於此扫尘迹。 -
100.《董伯懿示裴晋公平淮右题名碑诗用其韵和酬》 宋·王安石
元和伐蔡何危哉,朝廷百口无一谐。
盗伤中丞偶不死,利剑白日投天街。
裹疮入相议军旅,国火一再更檀槐。
上前慷慨语发涕,誓出按抚除睽乖。