-
1.《沁园春(寿李通判)》 宋·程必
那用招秋,休言推暑,风自薰兮。
问谁解当初,识公来处,月明碧落,旆卷青霓。
千丈长松,起人生意,冻芋寒瓜空满畦。
还堪怪,怪诸公衮衮,我尚凭泥。 -
2.《金山寺避暑望雨作戏效玉川子体》 明·杨循吉
山中日日望雨至,立向山头看云气。
今朝且喜雨果来,阴云成片当天坠。
云之来兮奇且特,有如推山而至遮尽半天黑。
黑云上有白云行,白白黑黑兮重复轻。 -
3.《和答孙推官久病新起见过》 宋·蔡襄
去年大暑过京口,唯子见过牛马走。
气温貌古风骨粹,如入魏国逢轲叟。
前趋王事难少留,兀若洪钟未遑扣。
穷秋忽闻感疾恙,斗蚁入床扬左肘。 -
4.《次张节推山字韵诗留其行》 宋·陈造
人瞻甫里歊埃外,诗著苏州伯仲间。
爽气凭销残暑尽,钩窗不用对西山。 -
5.《苦秋暑引》 宋·李昴英
商金久得柄,老火未退舍。
甑中着寰宇,赫酷甚於夏。
池汤颇殃鱼,田龟应害稼。
桃笙亦桨汗,水国无凉榭。 -
6.《自广岩避暑西庵》 宋·张镃
推枕欣朝凉,开户畏炎日。
驾言城西游,滞懑去如失。
山空秋易知,石近云屡出。
穿松得古寺,随喜听讲律。 -
7.《陈道士年十三骨气有异弈棋得妙处鲜能对者推》 宋·王洋
一枰局上无多岐,世人到此怀自疑。
方圆动静曾未识,生死眼前那得知。
长头道士年十三,眼如岩电光烂烂。
已将双脚落城市,犹自面目藏烟岚。 -
8.《云汉》 先秦·佚名
倬彼云汉,昭回于天。
王曰:於乎!何辜今之人?天降丧乱,饥馑荐臻。
靡神不举,靡爱斯牲。
圭壁既卒,宁莫我听?旱既大甚,蕴隆虫虫。 -
9.《寄令狐侍郎》 唐·韦应物
三山有琼树,霜雪色逾新。
始自风尘交,中结绸缪姻。
西掖方掌诰,南宫复司春。
夕燕华池月,朝奉玉阶尘。 -
10.《送赵侍御归上都》 唐·岑参
骢马五花毛,青云归处高。
霜随驱夏暑,风逐振江涛。
执简皆推直,勤王岂告劳。
帝城谁不恋,回望动离骚。