-
1.《丁督护歌》 唐·李白
云阳上征去,两岸饶商贾。
吴牛喘月时,拖船一何苦。
水浊不可饮,壶浆半成土。
一唱都护歌,心摧泪如雨。
万人凿盘石,无由达江浒。
君看石芒砀,掩泪悲千古。 -
2.《门有车马客行》 魏晋·陆机
门有车马客,驾言发故乡。
念君久不归,濡迹涉江湘。
投袂赴门涂,揽衣不及裳。
拊膺携客泣,掩泪叙温凉。 -
3.《九章之九 悲回风》 先秦·屈原
悲回风之摇蕙兮,心冤结而内伤;
物有微而陨性兮,声有隐而先倡。
夫何彭咸之造思兮,暨志介而不忘;
万变其情岂可盖兮,孰虚伪之可长? -
4.《李端公/送李端》 唐·卢纶
故关衰草遍,离别自堪悲。
(自堪悲 一作:正堪悲)
路出寒云外,人归暮雪时。
少孤为客早,多难识君迟。
掩泪空相向,风尘何处期。 -
5.《赠陈高士琴歌》 宋·白玉蟾
昨夜西风起白苹,从前湖海几酸辛。
感今怀古无限事,拄颊闲思一怆神。
琼窟先生鼓玉琴,一调一弄符我心。
屈平宋玉不可挽,西风黄叶为知音。 -
6.《八月十五日象自江东止田园移庄…诗三首(俱见王维集)》 唐·卢象
谢病始告归,依然入桑梓。
家人皆伫立,相候衡门里。
畴类皆长年,成人旧童子。
上堂家庆毕,愿与亲姻迩。 -
7.《临江仙》 宋·苏轼
冬夜夜寒冰合井,画堂明月侵帏。
青缸明灭照悲啼。
青缸挑欲尽,粉泪裛还垂。
未尽一尊先掩泪,歌声半带清悲。
情声两尽莫相违。
欲知肠断处,梁上暗尘飞。 -
8.《往扬名开化二乡掩骼(“扬名”,一作“阳明》 元·王逢
分藩多贤劳,不敏忝宾客。
虽无官守縻,亦复与言责。
二乡虔刘祸,惨甚长平厄。
先王制礼经,孟春当掩骼。 -
9.《见金台残泪记中小郄语感作》 当代·钱钟书
才人失职误儒冠,等畜倡优意亦安。
自悼骏公歌紫稼,同悲容甫吊湘兰。
相怜不必相知雅,未嫁还如未第看。
一叹掩书何彼此,无多残泪为新弹。 -
10.《泪·锦字梭停掩》 宋·杨亿
锦字梭停掩夜机,白头吟若怨新知。
谁闻陇水回肠后,更听巴猿拭袂时。
汉殿微凉金屋闭,魏宫清晓玉壶欹。
多情不待悲秋气,只是伤春鬓已丝。 -
11.《文宗元圣昭献孝皇帝挽歌三首》 唐·刘禹锡
继体三才理,承颜九族亲。
禹功留海内,殷历付天伦。
调露曲常在,秋风词尚新。
本支方百代,先让棣华春。 -
12.《续古诗十首》 唐·白居易
戚戚复戚戚,送君远行役。
行役非中原,海外黄沙碛。
伶俜独居妾,迢递长征客。
君望功名归,妾忧生死隔。 -
13.《对酒叹》 宋·陆游
镜虽明,不能使丑者妍;酒虽美,不能使悲者乐。
男子之生桑弧蓬矢射四方,古人所怀何磊落!我欲北临黄河观禹功,犬羊腥膻尘漠漠;又欲南适苍梧吊虞舜,九疑难寻眇联络。
惟有一片心,可受生死托,千金轻掷重意气,百舍孤征赴然诺。
或携短剑隐红尘,亦入名山烧大药。 -
14.《七夕宴悬圃二首》 唐·李治
羽盖飞天汉,凤驾越层峦。
俱叹三秋阻,共叙一宵欢。
璜亏夜月落,靥碎晓星残。
谁能重操杼,纤手濯清澜。 -
15.《和李公七夕》 唐·任希古
落日照高牖,凉风起庭树。
悠悠天宇平,昭昭月华度。
开轩卷绡幕,延首晞云路。
层汉有灵妃,仙居无与晤。 -
16.《昭君怨三首》 唐·东方虬
汉道方全盛,朝廷足武臣。
何须薄命妾,辛苦事和亲。
掩泪辞丹凤,衔悲向白龙。
单于浪惊喜,无复旧时容。
胡地无花草,春来不似春。
自然衣带缓,非是为腰身。 -
17.《从军行(八首·并序)》 明·罗颀
独行越荒溪,尸积溪流丹。
四郊何萧条,惨戚秋日寒。
回顾望修途,妻风集高峦。
掩泪自流涕,哀郁伤朱颜。
悲哉《城南》诗,古今同所叹。
¤ -
18.《伤春词》 宋·陈棣
春风兮颸颸,春日兮迟迟。
草木秀兮原野,兰茝芳兮水湄。
美人去兮何所,白云深兮莫窥。
望极浦兮掩泪,倚危槛兮怀思。 -
19.《葬花吟》 清·曹雪芹
花谢花飞花满天,红消香断有谁怜?
游丝软系飘春榭,落絮轻沾扑绣帘。
闺中女儿惜春暮,愁绪满怀无释处。
手把花锄出绣帘,忍踏落花来复去。 -
20.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。