-
1.《题山居十绝·掬清》 宋·胡仲弓
止水中间别有天,濯缨人去自清涟。
明珠万斛归尘土,不及山中一掬泉。 -
2.《罗敷东馆亭下流泉云至前山拥咽经岁移时掬弄惆怅成章》 唐·李郢
看山亭下小鸣泉,呜咽难通亦可怜。
惆怅无人为疏凿,拥愁含恨过年年。 -
3.《掬水月在手》 宋·朱少游
十指纤纤弄碧波,分明掌上见姮娥。
不知李白当年醉,曾向江边捉得麽。 -
4.《和毛国镇白云庄五咏 掬泉轩》 宋·苏辙
卜筑高深已有山,起居清润可无泉。
穿墙白练秋声细,照屋清铜晓色鲜。
已放鱼虾嫌跳掷,更除萍藻任漪涟。
只应明月中霄下,长共禅心相向圆。 -
5.《和毛国镇白云庄五咏其一掬泉轩》 宋·苏辙
卜筑高深已有山,起居清润可无泉。
穿墙白练秋声细,照屋清铜晓色鲜。
已放鱼虾嫌跳掷,更除苹藻任漪涟。
只应明月中霄下,长共禅心相向圆。 -
6.《掬水锡壶》 宋·陈宓
白鑞鎔成滴水池,新荷初展溅珠玑。
一丝昼夜无时息,胜似甘霖六月飞。 -
7.《掬水锡壶》 宋·陈宓
昔在延平郡,泉声日夜闻。
六年归故里,一缕忆晴云。
儋石终宵足,瓶罍竟日分。
山中有飞瀑,未必惬朝曛。