-
1.《满庭芳·茶》 宋·黄庭坚
北苑春风,方圭圆璧,万里名动京关。
碎身粉骨,功合上凌烟。
尊俎风流战胜,降春睡、开拓愁边。
纤纤捧,研膏浅乳,金缕鹧鸪斑。 -
2.《岳阳楼别窦司直》 唐·韩愈
洞庭九州间,厥大谁与让。
南汇群崖水,北注何奔放。
潴为七百里,吞纳各殊状。
自古澄不清,环混无归向。 -
3.《秋怀十首末章稍自振起亦古义也》 宋·陆游
遇酒幸一醉,遇饭幸一饱;或遇空无时,岂复有他巧?乡邻哀其穷,叩户馈麋?。
欣然出舍傍,菘韭青落爪。
饥羸曾未起,吟讽已稍稍。
袖手北窗前,枯肠困搜搅。 -
4.《谢送碾壑源拣芽》 宋·黄庭坚
矞云从龙小苍璧,元丰至今人未识。
壑源包贡第一春,缃奁碾香供玉食。
睿思殿东金井栏,甘露荐椀天开颜。
桥山事严庀百局,补衮诸公省中宿。 -
5.《还卷答徐长官》 宋·张舜民
才士生平多薄命,文章自昔少知音。
增添行李妨为客,搜搅肝肠枉用心。
高阁书存终覆瓿,长门赋丽偶遗金。
云台幸有功名望,何必孜孜泥古今。 -
6.《徐南卿招饭》 宋·陈造
东邻客来每坚壁,西邻客来常蓐食。
旅中一饱岂细故,偕举大事书之册。
末路孜孜食眠计,外此敢忘戒在得。
苏端向我颜色好,冲雨不辞泥没膝。 -
7.《有怀广文俞同年》 宋·虞俦
祝君努力且加餐,世路羊肠政屈盘。
烹鲤何由问消息,割鸡政自困平单。
书生说食真成癖,俗子疑人莫与看。
搜搅枯肠有文字,玉州犹爱月团栾。 -
8.《赠孙尉姑苏紫石铫孙有诗次韵》 宋·虞俦
吴侬生长水与云,不采莲花拔蒲根。
穷山凿石出奇怪,颠坑仆谷无寒温。
宣和倖臣以佞进,横江花石如云屯。
造化有此诚疮痏,奈何浮靡夸朴敦。 -
9.《次韵李参政秋怀十绝》 宋·魏了翁
新诗妙处古人过,节制场中老伏波。
枯肠亦知费搜搅,奈此风景触拨何。 -
10.《黄宰致江西诗双井茶》 宋·方岳
黄侯授我以江西诗禅之宗派,瀹我以双井老仙之雪香。
砖炉春着兔毫玉,石鼎月翻鱼眼汤。
夜窗搜搅十年读,候虫鸣秋声殷墙。
乃翁诗家第一祖,不用棒喝行诸方。 -
11.《赵龙学寄阳羡茶为汲蜀井对琼花烹之》 宋·方岳
三印谁分阳羡茶,自煎蜀井瀹琼花。
数间明月玉川屋,两腋清风银汉槎。
团凤烹来奴仆等,老龙毕竟当行家。
相思几梦山阴雪,搜搅平生书五车。 -
12.《赋李季章大著书楼》 宋·项安世
不识书楼梦已登,幽人应在最高层。
网罗歆向群言目,搜搅谈迁万古膺。
河汉西流清露重,玉霄东望紫烟凝。
夜深谁见凭栏处,天作长编月作灯。 -
13.《貓犬叹》 宋·艾性夫
饭貓奉鱼肉,怜惜同寝处。
饲犬杂糠籺,呵斥出庭户。
犬行常低循,貓坐辄箕踞。
爱憎了不同,拘肆固其所。
虚堂夜搜搅,忽报犬得鼠。
问貓尔何之,翻瓮窃醢脯。
犬虽出位终爱主,貓兮素餐乌用汝。 -
14.《示槱》 宋·钱时
诗成正自不因题,看取风人发兴时。
语到口头无可奈,未须搜搅古吟诗。 -
15.《吕所盘以诗送茅柴酒与红螺用韵以谢》 宋·丘葵
玉液新篘彻度清,琼肌脱壳有余馨。
嗜茶枉自为搜搅,食蛤空怜有典弄。
脉脉客愁间白书,纷纷雨脚下青冥。
此时一领仙家味,应使灵均悔独醒。 -
16.《遗建茶于惠老》 宋·袁说友
东入吴中晚,团龙第一奁。
政须香齿颊,莫惯下姜盐。
笑我便搜搅,从君辨苦甜。
更烦挥妙手,银粟看纖纖。 -
17.《咏雪赠张籍》 唐·韩愈
只见纵横落,宁知远近来。
飘飖还自弄,历乱竟谁催。
座暖销那怪,池清失可猜。
坳中初盖底,垤处遂成堆。 -
18.《洞箫赋》 两汉·王褒
原夫箫干之所生兮,于江南之丘墟。
洞条畅而罕节兮,标敷纷以扶疏。
徒观其旁山侧兮,则岖嵚岿崎,倚巇迤,诚可悲乎其不安也。
弥望傥莽,联延旷荡,又足乐乎其敞闲也。 -
19.《登三层楼与王仲言联句》 宋·徐玑
南州冬日佳,风和霜气收。
出门访良友,散策寻清游。
负郭有野趣,荒草带寒流。
信步任所止,款扉得深幽。 -
20.《次韵香炉峰为思上人》 明·南洲法师
昨夜梦还乡,青山苔磴曲。
缘云陟香炉,萝衣溅寒瀑。
落日叫鼪鼯,遥天飞属玉。
前峰半临湖,老骥渴奔谷。