-
1.《奉送二十三舅录事之摄郴州》 唐·杜甫
贤良归盛族,吾舅尽知名。
徐庶高交友,刘牢出外甥。
泥涂岂珠玉,环堵但柴荆。
衰老悲人世,驱驰厌甲兵。 -
2.《斋宫尚有残雪思作学士时摄事于此尝有闻◇诗》 宋·欧阳修
诗篇自觉随年老,酒力犹能助气豪。
兴味不衰惟此尔,其余万事一牛毛。 -
3.《晚春卧病喜振上人见访》 唐·李益
卧床如旧日,窥户易伤春。
灵寿扶衰力,芭蕉对病身。
道心空寂寞,时物自芳新。
旦夕谁相访,唯当摄上人。 -
4.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
5.《管晏列传》 两汉·司马迁
管仲夷吾者,颍上人也。
少时常与鲍叔牙游,鲍叔知其贤。
管仲贫困,常欺鲍叔,鲍叔终善遇之,不以为言。
已而鲍叔事齐公子小白,管仲事公子纠。 -
6.《九怀》 两汉·王褒
匡机
极运兮不中,来将屈兮困穷。
余深愍兮惨怛,愿一列兮无从。
乘日月兮上征,顾游心兮鄗酆。 -
7.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
8.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
9.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
10.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
11.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
12.《还自庐州呈孟祥用卿三首》 明·娄坚
一踏江南地,欢如释重负。
篮舆入寒山,云物明可睹。
苍鳞飘修髯,葱翠引余步。
试问雨雪无,此中未寒沍。 -
13.《游土山示蔡天启秘校》 宋·王安石
定林瞰土山,近乃在眉睫。
谁谓秦淮广,正可藏一艓。
朝予欲独往,扶惫强登涉。
蔡侯闻之喜,喜色见两颊。 -
14.《庭草》 宋·陆游
阶前西风摇百草,郁郁逢秋殊未槁。
雪霜要当次第来,恰似人生怕衰老。
百草荣悴则有时,人於养生当自知。
金丹九转傥未办,简歛冲默真吾师。
摄调小失岂遽死,二竖眉諯先溢喜。
但令神气常守形,莫畏梦中呼起起。 -
15.《感兴五首》 宋·欧阳修
奉祠严秘馆,摄事罄精诚。
岁晏悲木落,天寒闻鹤鸣。
念昔丘壑趣,岂知朝市情。
弱龄婴仕宦,壮节慕功名。
多病◇厚禄,早衰叹余生。
未知犬马报,安得遂归耕。 -
16.《景灵宫致斋》 宋·欧阳修
摄事衰年力不强,谁怜岑寂卧斋坊。
青苔点点无人迹,绿叶阴阴覆砌凉。
玉宇清风来处远,仙家白日静中长。
却视九衢车马客,自然颜鬓易苍苍。 -
17.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
18.《道士周玄初鹤林行》 明·刘基
鹤林道士轩辕徒,以飙为轮雷为舆。
开山养鹤作骐骥,上下二仪周六虚。
雏成洗髓扶桑窟,缟练羽毛曈铁骨。
声飘碧落玉清扬,影拂太微云灭没。 -
19.《见雪》 宋·冯时行
前日挥轻扇,今日御重衣。
重衣御则已,仍惊朝雪飞。
数峰起天末,练练生光辉。
有如老大臣,正色立玉墀。 -
20.《门有车马客》 宋·王炎
乌鹊绕屋鸣,有客停征騑。
问客何自来,君家寄家书。
摄衣起迎客,开书多苦辞。
蕣花不长好,玉颜亦易衰。