-
1.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
2.《赠叶宗贵一山》 宋·方回
一山叶翁七十二,齿牙秃缺面不媚。
忽然袖诗叩我门,偏贝畴能办兹事。
才德岂关貌妍丑,西子□□孟光腻。
三十年许旧相识,翁摄官霅我半刺。 -
3.《冬至孟春孟夏季秋四祀上公摄事七首》 隋代·佚名
生物之祖,兴益之宗。
于国之阳,以这昊穹。
六变降神,于论鼓钟。
亲德享道,锡义无穷。 -
4.《冬至孟春孟夏季秋四祀上公摄事七首》 隋代·佚名
生物之祖,兴益之宗。
于国之阳,以这昊穹。
六变降神,于论鼓钟。
亲德享道,锡义无穷。 -
5.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
6.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
7.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
8.《胠箧》 先秦·庄周
将为胠箧、探囊、发匮之盗而为守备,则必摄缄縢、固扃鐍;此世俗之所谓知也。
然而巨盗至,则负匮、揭箧、担囊而趋;唯恐缄縢扃鐍之不固也。
然则乡之所谓知者,不乃为大盗积者也?故尝试论之,世俗之所谓知者,有不为大盗积者乎?所谓圣者,有不为大盗守者乎?何以知其然邪?昔者齐国邻邑相望,鸡狗之音相闻,罔罟之所布,耒耨之所刺,方二千余里。
阖四竟之内,所以立宗庙、社稷,治邑、屋、州、闾、乡、曲者,曷尝不法圣人哉?然而田成子一旦杀齐君而盗其国。 -
9.《解嘲诗(并序)》 明·屠滽
见恶必远避,见善尝加恭。
石田乃隐者,赋诗亦多工。
如何论朝政,所论殊不公。
此札实差谬,何谓声枌枌。 -
10.《与沈十九拾遗同游栖霞寺上方于亮上人院会宿二首》 唐·权德舆
摄山标胜绝,暇日谐想瞩。
萦纡松路深,缭绕云岩曲。
重楼回树杪,古像凿山腹。
人远水木清,地深兰桂馥。 -
11.《访明公大德》 唐·韩偓
寸发如霜袒右肩,倚肩筇竹貌怡然。
悬灯深屋夜分坐,移榻向阳斋后眠。
刮膜且扬三毒论,摄心徐指二宗禅。
清凉药分能知味,各自胸中有醴泉。 -
12.《上泸州杨尚书四十韵》 宋·程公许
清莹坡璃水,巉岩石笋峰。
孕才供世用,有道致时雍。
阀阅宋清节,源流唐靖恭。
异时先太史,司匦事光宗。