-
1.《颂古二十五首》 宋·释崇岳
十月清霜重,临风彻骨寒。
苦无栖泊处,摆手出长安。 -
2.《拈古十四首》 宋·释法薰
镜清摇头,这僧摆尾。
虽则一期可观,争奈玄沙道底。 -
3.《颂古十六首》 宋·释心月
不是风兮不是幡,堂堂摆手出重关。
可怜守待鸡鸣者,犹在昏昏醉梦间。 -
4.《颂古十六首》 宋·释心月
天寒人寒,影草探竿。
总在里许,振鬣摆尾,水面依然平似砥。 -
5.《颂古一百则》 宋·释正觉
摇头摆尾赤梢鳞,彻底无依解转身。
截断舌头饶有术,拽回鼻孔妙通神。
夜明帘外兮风月如昼,枯木岩前兮花卉长春。
无舌人,无舌人,正令全提一句亲。
独步环中明了了,任从天下乐欣欣。 -
6.《颂古一百首》 宋·释智愚
有问自知无答处,却将柏树当门庭。
摇风摆雨经年久,不似松根有茯苓。 -
7.《颂古一百二十一首》 宋·释宗杲
瞎驴一众跳皆惊,正法那堪付与人。
三要三玄俱丧尽,堂堂摆手出重城。 -
8.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
9.《桥陵诗三十韵,因呈县内诸官》 唐·杜甫
先帝昔晏驾,兹山朝百灵。
崇冈拥象设,沃野开天庭。
即事壮重险,论功超五丁。
坡陀因厚地,却略罗峻屏。 -
10.《八哀诗·赠秘书监江夏李公邕》 唐·杜甫
长啸宇宙间,高才日陵替。
古人不可见,前辈复谁继。
忆昔李公存,词林有根柢。
声华当健笔,洒落富清制。 -
11.《咏怀二首》 唐·杜甫
人生贵是男,丈夫重天机。
未达善一身,得志行所为。
嗟余竟轗轲,将老逢艰危。
胡雏逼神器,逆节同所归。 -
12.《大历三年春白帝城放船出瞿塘峡久居夔府将适…凡四十韵》 唐·杜甫
老向巴人里,今辞楚塞隅。
入舟翻不乐,解缆独长吁。
窄转深啼狖,虚随乱浴凫。
石苔凌几杖,空翠扑肌肤。 -
13.《寄李白》 唐·任华
古来文章有能奔逸气,耸高格,清人心神,惊人魂魄。
我闻当今有李白,大猎赋,鸿猷文;嗤长卿,笑子云。
班张所作琐细不入耳,未知卿云得在嗤笑限。
登庐山, -
14.《独游青龙寺》 唐·顾况
春风入香刹,暇日独游衍。
旷然莲花台,作礼月光面。
乘兹第八识,出彼超二见。
摆落区中缘,无边广弘愿。 -
15.《陆浑山火和皇甫湜用其韵(湜时为陆浑尉)》 唐·韩愈
皇甫补官古贲浑,时当玄冬泽乾源。
山狂谷很相吐吞,风怒不休何轩轩。
摆磨出火以自燔,有声夜中惊莫原。 -
16.《寄崔二十六立之》 唐·韩愈
西城员外丞,心迹两屈奇。
往岁战词赋,不将势力随。
下驴入省门,左右惊纷披。
傲兀坐试席,深丛见孤罴。 -
17.《寄崔二十六立之》 唐·韩愈
西城员外丞,心迹两屈奇。
往岁战词赋,不将势力随。
下驴入省门,左右惊纷披。
傲兀坐试席,深丛见孤罴。 -
18.《同乐天和微之深春二十首(同用家花车斜四韵)》 唐·刘禹锡
何处深春好,春深万乘家。
宫门皆映柳,辇路尽穿花。
池色连天汉,城形象帝车。
旌旗暖风里,猎猎向西斜。 -
19.《与王二十一员外涯游枋口柳溪》 唐·孟郊
万株古柳根,拏此磷磷溪。
野榜多屈曲,仙浔无端倪。
春桃散红烟,寒竹含晚凄。
晓听忽以异,芳树安能齐。 -
20.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。