-
1.《冲啬有新泉》 宋·曹勋
梅黄积雨思无欢,麦浪摇晴喜给观。
闻道源中添一脉,莫交轻触水精盘。 -
2.《初晴》 明·张慎言
岂不念摇落,中怀无所名。
愁非缘滞雨,喜却为新晴。
夕照佳难久,秋高响易生。
少年当此日,襟抱积空盈。 -
3.《新晴》 宋·陆游
挂冠湖上遂吾初,扪腹消摇适有余。
羹煮野蔬元足味,屋茨生草亦安居。
市垆分熟通赊酒,邻舍情深许借驴。
更喜新晴满窗日,签题重整一床书。 -
4.《山中新晴》 宋·文同
山中新晴晓烟暖,散带颓冠漱岩畔。
海盐未去猿鹤喜,柴桑初归松菊乱。
林间余雨时一滴,岭上飞云忽双断。
安能举手恣扶摇,欲共高鸿拂霄汉。 -
5.《喜晴》 宋·李流谦
一秋今日是新晴,晚稻悬知有几分。
抱湿庭芜犹靡靡,傍暄溪卉俗欣欣。
颠风料理丹枫树,返照留连白鹭群。
摇落只供骚客恨,故庆怅倚醉醺醺。 -
6.《烛影摇红·辇路融晴》 宋·方岳
辇路融晴,宫云逗晓青旗报。
梅边香沁彩鞭寒,初信花风到。
笑语谁家帘幕,镂冰丝、红粉绿闹。
髻横玉燕,鬓颤琼幡,不能知掉。 -
7.《新晴出溪上因访王伯明詹望之》 宋·王炎
萍转滞岩邑,简出而深居。
儿辈不自量,妄意游璧池。
日占乌鹊喜,不寄黄犬书。
积雨蒸溽暑,客思郁不舒。 -
8.《丙辰二月二日喜晴》 宋·释行海
十分花气醉春情,拂晓先闻百舌声。
白玉摇鞭芳草暖,踏青时节雨初晴。 -
9.《酬皇甫十少尹暮秋久雨喜晴有怀见示》 唐·刘禹锡
雨馀独坐卷帘帷,便得诗人喜霁诗。
摇落从来长年感,惨舒偏是病身知。
扫开云雾呈光景,流尽潢污见路岐。
何况菊香新酒熟,神州司马好狂时。 -
10.《喜鹊》 唐·皮日休
弃膻在庭际,双鹊来摇尾。
欲啄怕人惊,喜语晴光里。
何况佞幸人,微禽解如此。