-
81.《好事近》 宋·黄公度
公尝贻书台官,欲著私史以谤时政。
盖公之在泉幕也,尝有启贺李侍御文会云:“虽莫陪宾客后尘,为大厦之贺,固将续山林野史,记朝阳之鸣。
”因是罢归。
将离临安,作此词,所谓故园桃李,盖指二侍儿也。 -
82.《悲二子聊句》 宋·苏舜元
有客自远方,来以二子说。
穆子病疾初,家事巨细缺。
邻人苦其求,翳师久以决。
案杯小大空,布被旁午裂。 -
83.《海棠》 宋·张冕
海棠栽植遍尘寰,未必成都欲咏难。
山木瓜开千颗颗,水林檎发一攒攒。
初疑红豆争头缀,忽觉燕脂众手丸。
西蜀僧家根拨小,南荆宫舍树支宽。 -
84.《送郑叔车》 明·张孟兼
郑子离襁褓,所怙惟乃父。
父昔仕燕京,半世去乡土。
子家孝义门,十世居同聚。
派衍白麟支,望出荥阳谱。 -
85.《三月三十日微雨偶成诗二十四韵书怀献留守开》 宋·司马光
春尽少欢意,昏昏睡思添。
正忧花气索,更用雨声兼。
乍语莺喉涩,慵飞柳絮黏。
落英红没砌,茂草碧侵帘。 -
86.《送王知复宰建德》 宋·楼钥
筮仕一何早,字民一何迟。
历历三十年,中间多险巇。
宦途只平进,分寸穷攀跻。
最后官胃监,一蹴黄金闺。 -
87.《签判丈读曾文清公坐闻幽鸟语胜与俗人言之句》 宋·赵蕃
客到真成罢送迎,顾于禽鸟未忘情。
雨边鸠妇离群去,烟里竹鸡相应鸣。
肯对子规愁百草,愿令反舌遂无声。
支颐独爱提壶语,似念田间有饷耕。 -
88.《枯柏》 宋·王洋
斋前两柏树,其大皆十围。
我初营屋时,正与两柏期。
其一傍北亭,其一近南篱。
相去十步间,当夏无炎曦。