-
1.《毙驴》 唐·李洞
蹇驴秋毙瘗荒田,忍把敲吟旧竹鞭。
三尺焦桐背残月,一条藜杖卓寒烟。
通吴白浪宽围国,倚蜀青山峭入天。
如画海门支肘望,阿谁家卖钓鱼船。 -
2.《大雨》 宋·文同
惊云驾长风,大雨洒九有。
崩腾百川倒,豪怒一雷走。
茫茫草木乱,隐隐岩谷吼。
高阁昼眠人,觉来但支肘。 -
3.《因游支硎寺寄邢端公》 唐·皎然
大厦资多士,抡材得豫章。
清门推问望,早岁骋康庄。
作用方开物,声名久擅场。
丹延分塞郡,宿昔领戎行。 -
4.《题支离叟》 元·高明
钱塘门里支离叟,短发萧疏色黧垢。
雪霜岁晚结轮囷,风雨年深增老丑。
挫蒧糊祇总无能,欲与冥灵齐上寿。
天公怒此怪且懒,敕遣灵官下搜龋勾娄吉利忽飞来,虎倒 -
5.《历阳书事七十韵》 唐·刘禹锡
一夕为湖地,千年列郡名。
霸王迷路处,亚父所封城。
汉置东南尉,梁分肘腋兵。
本吴风俗剽,兼楚语音伧。 -
6.《奉和袭美太湖诗二十首·入林屋洞》 唐·陆龟蒙
知名十小天,林屋当第九。
题之为左神,理之以天后。
魁堆辟邪辈,左右专备守。
自非方瞳人,不敢窥洞口。 -
7.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
8.《吟轩》 宋·周献甫
何以号吟轩,疎窗矮屋椽。
纸抄唐绝句,壁写宋诗篇。
闲或支颐坐,慵来枕肘眠。
读他三两意,心下自欣然。 -
9.《献花岩》 明·顾元庆
共讨花岩胜,云霄肘腋傍。
牛峰双角短,天堑一支长。
松殿秋阴肃,经堂雨叶黄。
物华更娟静,时序近重阳。 -
10.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。