-
1.《重感》 唐·白居易
停骖歇路隅,重感一长吁。
扰扰生还死,纷纷荣又枯。
困支青竹杖,闲捋白髭须。
莫叹身衰老,交游半已无。 -
2.《燕支行(时年二十一)》 唐·王维
汉家天将才且雄,来时谒帝明光宫。
万乘亲推双阙下,千官出饯五陵东。
誓辞甲第金门里,身作长城玉塞中。 -
3.《陪元侍御游支硎山寺》 唐·刘长卿
支公去已久,寂寞龙华会。
古木闭空山,苍然暮相对。
林峦非一状,水石有馀态。
密竹藏晦明,群峰争向背。 -
4.《题度支杂事典庭中柏树》 唐·骆浚
干耸一条青玉直,叶铺千叠绿云低。
争如燕雀偏巢此,却是鸳鸯不得栖。 -
5.《题赵支》 唐·牟融
林间曲径掩衡茅,绕屋青青翡翠梢。
一枕秋声鸾舞月,半窗云影鹤归巢。
曾闻贾谊陈奇策,肯学扬雄赋解嘲。
我有清风高节在,知君不负岁寒交。 -
6.《青冢》 唐·杜牧
青冢前头陇水流,燕支山上暮云秋。
蛾眉一坠穷泉路,夜夜孤魂月下愁。 -
7.《奉和仆射相公送东川李支使归使府夏侯相公》 唐·薛逢
两地交通布政和,上台深喜使星过。
欢留白日千钟酒,调入青云一曲歌。
寒柳翠添微雨重,腊梅香绽细枝多。
平津万一言卑散,莫忘高松寄女萝。 -
8.《赠李支使》 唐·方干
药成平地是寥天,三十人中最少年。
白雪振声来辇下,青云开路到床前。
公卿位近应翘足,荀宋才微可拍肩。
一等孔门为弟子,愚儒独自赋归田。 -
9.《送支使萧中丞赴阙》 唐·罗隐
八年刀笔到京华,归去青冥路未赊。
今日风流卿相客,旧时基业帝王家。
彤庭彩凤虽添瑞,望府红莲已减花。
从此常僚如有问,海边麋鹿斗边槎。 -
10.《下第题青龙寺僧房》 唐·韦庄
千蹄万毂一枝芳,要路无媒果自伤。
题柱未期归蜀国,曳裾何处谒吴王。
马嘶春陌金羁闹,鸟睡花林绣羽香。
酒薄恨浓消不得,却将惆怅问支郎。 -
11.《游长安诸寺联句·靖恭坊大兴善寺·老松青桐联二…绝句》 唐·段成式
有松堪系马,遇钵更投针。
记得汤师句,高禅助朗吟。
——段成式
乘晴入精舍,语默想东林。 -
12.《踏青游》 宋·苏轼
攺火初晴,绿遍禁池芳草。
斗锦绣、火城驰道。
踏青游,拾翠惜,袜罗弓小。
莲步袅。 -
13.《玉楼春(青墩僧舍作)》 宋·陈与义
山人本合居岩岭。
聊问支郎分半境。
残年藜杖与纶巾,八尺庭中时弄影。
呼儿汲水添茶鼎。
甘胜吴山山下井。
一瓯清露一炉云,偏觉平生今日永。 -
14.《玉楼春(青墩僧舍作)》 宋·陈与义
山人本合居岩岭。
聊问支郎分半境。
残年藜杖与纶巾,八尺庭中时弄影。
呼儿汲水添茶鼎。
甘胜吴山山下井。
一瓯清露一炉云,偏觉平生今日永。 -
15.《薄幸·青楼春晚》 宋·吕渭老
青楼春晚。
昼寂寂、梳匀又懒。
乍听得、鸦啼莺弄,惹起新愁无限。
记年时、偷掷春心,花间隔雾遥相见。 -
16.《青玉案》 宋·黄公度
之。
及泉幕任满,始以故事召赴行在,公虽知非当路意,而迫于君命,不敢俟驾,故寓意此词。
道过分水岭,复题诗云:“谁知不作多时别。
”又题崇安驿诗云:“睡美生习晓色催。 -
17.《驹支不屈于晋》 先秦·左丘明
会于向,将执戎子驹支。
范宣子亲数诸朝。
曰:“来,姜戎氏。
昔秦人迫逐乃祖吾离于瓜州,乃祖吾离被苫盖,蒙荆棘,以来归我先君。 -
18.《题支离叟》 元·高明
钱塘门里支离叟,短发萧疏色黧垢。
雪霜岁晚结轮囷,风雨年深增老丑。
挫蒧糊祇总无能,欲与冥灵齐上寿。
天公怒此怪且懒,敕遣灵官下搜龋勾娄吉利忽飞来,虎倒 -
19.《青玉案·邻鸡不管离怀苦》 宋·黄公度
邻鸡不管离怀苦,又还是、催人去。
回首高城音信阻。
霜桥月馆,水村烟市,总是思君处。
裛残别袖燕支雨,谩留得、愁千缕。
欲倩归鸿分付与。
鸿飞不住,倚阑无语,独立长天暮。 -
20.《青玉案·邻鸡不管离怀苦》 宋·黄公度
邻鸡不管离怀苦。
又还是、催人去。
回首高城音信阻。
霜桥月馆,水村烟市,总是思君处。
裛残别袖燕支雨。
谩留得、愁千缕。
欲倩归鸿分付与。
鸿飞不住。
倚栏无语。
独立长天暮。