-
381.《答人乞碧芦》 宋·邵雍
草有可嘉者,莫将萧艾俦。
扶疏全类竹,苍翠特宜秋。
风雨声初入,江湖思莫收。
无功济天下,藉此一淹留。 -
382.《诗书吟》 宋·邵雍
画笔善状物,长于运丹青。
丹青人巧思,万物无遁形。
诗画善状物,长于运丹诚。
丹诚入秀句,万物无遁情。 -
383.《建除体二首答黄鲁直教授》 宋·晁补之
建策移汉都,奉春缘衣布。
除地愿见公,乃以舍人故。
满船载明月,且复酌清酤。
平旦袯襫出,牛羊下来暮。 -
384.《赠王顺之歌》 宋·晁补之
王郎见若不胜衣,眇然儒者未有奇。
我知王郎有奇处,议论涛海拏蛟螭。
由周而来逮五季,故事本朝能尽知。
不惟知之业有用,斟酌成败中无疑。 -
385.《广鉴大师观上人为灵芝数百众故乞从檀施乞米》 宋·毛滂
灵芝有良田,岁比万户侯。
平生有力耕,以德作耡耰。
不许仓箱丰,但知钵盂秋。
木鱼一呼饭,千屐如水流。 -
386.《和子瞻和陶渊明杂诗十一首》 宋·苏辙
舜以五音言,二雅良褊迫。
变风犹井牧,驱人遂阡陌。
周余几崩坏,况经甫与白。
崎岖收狂澜,还付滥觞窄。
蒙庄冱渭杂,恐有郭象客。
壁藏待知者,金石闻旧宅。 -
387.《王君贶宣徽挽词三首》 宋·苏辙
妙年收贾傅,白首贵王阳。
志气文章在,功名岁月长。
遗孙依旧德,故吏满诸方。
河朔三持节,斯民定不忘。 -
388.《赋园中所有十首》 宋·苏辙
萱草朝始开,呀然黄鹄觜。
仰吸日出光,口中烂如绮。
纤纤吐须鬣,冉冉随风哆。
朝阳未上轩,粲粲幽闲女。 -
389.《次韵孔平仲著作见寄四首》 宋·苏辙
昔在京城南,成均封茅屋。
清晨屣履过,不顾车击毂。
时有江南生,能使多士服。
同侪畏锋锐,兄弟更驰逐。 -
390.《歙县岁寒堂》 宋·苏辙
槛外甘棠锦绣屏,长松何者擅亭名。
浮花过眼无多日,劲节凌寒尽此生。
暗长茯苓根自大,旋收金粉气尤清。
长官不用求琴谱,但听风吹作弄声。 -
391.《歙县岁寒堂》 宋·苏辙
槛外甘堂锦绣屏,长松何者擅亭名。
浮花过眼无多日,劲节凌寒尽此生。
暗长茯苓根自大,旋收金粉气尤清。
长官不用求琴谱,但听风吹作弄声。 -
392.《奉使契丹二十八首其二十七舜泉诗》 宋·苏辙
历山岩岩,虞舜宅焉。
虞舜徂矣,其神在天。
其德在人,其物在泉。
神不可亲,德用不知。 -
393.《息壤》 宋·苏辙
江上寒沙薄如席,一夕坟起成高丘。
江流倾转力不胜,左啮右吐非自由。
南郡城南独何者,平地生长殊不休。
当中屋背不盈尺,深入百丈皆石楼。 -
394.《次韵子瞻病中赠提刑段绎》 宋·苏辙
京东分东西,中划齐鲁半。
兄来本相従,路绝一长叹。
前朝使者还,手把新诗玩。
怜我久别离,卷帙为舒散。 -
395.《送余京同年兄通判岚州》 宋·苏辙
矫矫吴越士,远为并代行。
寒暄虽云异,慷慨慰平生。
我昔在济南,君时事淄青。
连年食羊炙,便欲忘莼羹。 -
396.《东轩长老二绝〈并序〉》 宋·苏辙
始余于官舍营东轩,彭城曹君焕子文,自浮光访余于高安,道过黄冈,家兄子瞻以诗送之曰:“君到高安几日回,一时抖薮旧尘埃。
赠君一笼牢收取,盛取东轩长老来。
”君过庐山,见圆通知慎禅师,出诗示之。
师尝与余通书,见之欣然。 -
397.《和子瞻画鱼歌》 宋·苏辙
潜鱼在渊安可及,垂饵投竿易如拾。
横江设网虽不仁,一瞬未移收百十。
画鱼何者漫区区,终日辛勤手拮据。
已嫌长网不能遍,肯信一竿良有余。
鲲鲵骇散蛟龙泣,获少惊多亦何益。
愿従网罟登君庖,碎首屠鳞非所惜。 -
398.《次韵刘泾见寄》 宋·苏辙
天之苍苍亦何有,亦有云汉为之章。
人生混沌一气耳,嘿嘿何用知肺肠。
孔公孟子巧言语,剖瓢插竹吹笙簧。
含宫吐角千万变,坐令隐伏皆形相。 -
399.《地动》 宋·曾巩
吾闻元气判为二,升降相辅非相伤。
今者无端越疆畔,阴气焰焰侵于阳。
阳收刚明避其势,阴负捷胜尤倡佯。
地乘是气亢于下,震荡裂拆乖其常。 -
400.《冬望》 宋·曾巩
霜余荆吴倚天山,铁色万仞光铓开。
麻姑最秀插东极,一峰挺立高嵬嵬。
我生智出豪俊下,远迹久此安蒿莱。
譬如骅骝踏天路,六辔岂议收驽骀。