-
181.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
182.《赠张明德星士》 宋·陆文圭
二曜五缜万古县,甘石之学今不传。
术家能以天占人,圣人乃以人占天。
仁义礼智性所具,吉凶祸福命使然。
命天俵赋定不易,性我受用修则全。 -
183.《己巳新春》 宋·陆文圭
鞭春已罢烧灯近,十日西风未转东。
料得化工无别意,只因不放不桃红。 -
184.《寓浯江识老魏秀才》 宋·丘葵
衡茅萧索泣寒虫,独自吟诗句未工。
败叶能令沟水黑,乱云不放夕阳红。
半生辛苦空儒服,一岁蹉跎又朔风。
不意穷乡有奇事,暮年得拜鹿门翁。 -
185.《石井》 宋·释绍昙
打硬工夫搆得深,谁知水底有蓬尘。
放开一线路头活,落赚几多明眼人。 -
186.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
187.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
踏破草鞋赤脚走,拄杖头上挑日月。
智门真得祖家风,放出云门广长舌。
大智如愚,大功若拙,用尽工夫参不彻。
莫於平地上增堆,休向虚空里钉橛。 -
188.《颂古二十一首》 宋·释正觉
智门真得祖家风,放出云门广长舌。
大智如愚,大巧若拙,用尽工夫参不彻。
莫於平地上增堆,休向虚空里钉橛。 -
189.《已亥秋淮南客中怀故里朋游寄之》 宋·宋无
行李依吴榜,飘蓬更楚乡。
山川岁云暮,风雨夜何长。
此地从兵革,斯民复旱蝗。
牙包怀赋粟,久渴望摧浆。 -
190.《点检朝陵内人顿递至西兴道中纪事》 宋·喻良能
平湖潋滟摇春风,扁舟轻驶如飞鸿。
垂杨万缕长青茸,倚岸崇桃醉脸红。
满空烟雨霏蒙蒙,柯桥精庐闻午钟。
平畴麦苗青芃芃。 -
191.《南康黎蔡昆仲四君子隆兴乾道间与余为庐陵郡》 宋·曾丰
转徒庐陵邂逅间,青灯相照稔相看。
那知文社春随冷,未放交盟血便寒。
腰强岂犹便敛板,手閒何不试弹冠。
山岩倘久奇文塞,我办工夫续子残。