-
141.《秋日野步和王觉民十六首》 宋·王之道
酒嫩细斟浮蚁绿,芡柔轻剥汗衫红。
搜罗物象嗟予拙,挥扫词章放子工。 -
142.《南华五十韵》 宋·朱翌
乡里黄梅接,家居祖刹邻。
常闻肉身佛,甘作硙坊人。
坚有悬腰石,空无拂镜尘。
已舂诸米熟,自识本心真。 -
143.《和微之》 宋·韩维
早接忠贤论,常钦古学风。
何期华发后,更得绿樽同。
远水秋光外,高亭夕照中。
芡盘凋晚翠,菊艳夺春红。
歌放聊娱老,谈精本代工。
欢余笑张翰,迢递想江东。 -
144.《书刘元之教授劄子后》 宋·陈造
碧酒清歌兴未央,挽留行色为风光。
小人政自属餍足,老子工於作乐妨。
舞雪放闲愁踏月,梦云惊散冷禁霜。
明朝一寄相思字,旅雁无情亦断肠。 -
145.《有叹》 宋·陈造
应事如应敌,收功端有素。
诗乃随景迁,预计几胶柱。
鼓吹月明秋,当时亦佳句。
见卵求时夜,竟为阴云妒。 -
146.《次前韵送胡省元》 宋·陈造
南宫严严各分房,过眼千牍春昼长。
戛戛百楛收一良,主司黍累作低昂。
黄道湛碧谁为章,胡郎笔势傲长杨。
掉臂旧升贾马堂,自读君文此心降。 -
147.《题胡处士猿麞图》 宋·陈造
画工神品今代无,祁岳一脉传醉胡。
几年傲睨不落笔,乘兴扫出赤县图。
今君所宝亦第一,我疑神遇非有笔。
青林红叶晚未暝,遥山远水秋一色。 -
148.《苦雨》 宋·冯时行
噎鸠唤雨恼秋魂,唾手笺天恨少文。
卷去行云宜有主,放行飞海恐成群。
蒙蒙遮眼寻山远,点点送愁缘竹闻。
神女工夫遽如许,可能匝地洗妖氛。 -
149.《和周尉立春二首》 宋·胡寅
筮易欣逢天地交,送残寒晷石光敲。
化工造物初施手,天仗迎春已在郊。
一饭及辰堆细菜,千花从此放香苞。
欲赓妙句无余味,久矣庖人不治庖。 -
150.《和信仲酴醾》 宋·胡寅
化工收余春,不令寂寞回,殷勤三月尽,更放名花开。
灿然白雪姿,乱洒青云堆。
奇香满深院,冷艳绝浮埃。 -
151.《周知和以苏陈倡和韵赋水仙江梅蜡梅三种花谨》 宋·曾协
天工着意初放花,三英凛凛真一家。
镂冰点酥更团蜡,始信功深解生物。
临风却嗅心自知,粲兮粲兮哦古诗。
几年刻玉但成叶,一笑真同长康绝。 -
152.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
153.《甲辰岁以诗一编进孝宗圣语且许其清新骤蒙擢》 宋·姜特立
襄阳孟浩然,床下谒至尊。
一语不合意,放还归里门。
我诗虽不工,骑马入帝阍。
饱暖自兹始,永怀明主恩。 -
154.《拒霜》 宋·虞俦
纤枝绿叶竞成丛,谁障西来落木风。
霞散缠头千丈绮,春回醉面一番红。
伶俜欲嫁还羞晚,梳洗随宜不爱工。
况是秋高花已少,对花莫放酒杯空。 -
155.《和汤倅春雪》 宋·虞俦
雪瑞元来竟不空,丰年消息喜潜通。
故怜梅老扶衰白,未放桃夭嫁小红。
夜动檐花犹带雨,晴看陇麦待摇风。
强颜追逐新年事,倍费天人剪水工。 -
156.《醉歌》 宋·刘学箕
读书求见古人心,闭门不知青春深。
夜来东风扫浮云,晓光薄林生遥岑。
搜寻不觉出门去,绿暗溪边杨柳路。
诗章立顾不复作,会景那知自成句。 -
157.《秋夕有感二首呈督视参政》 宋·岳珂
老去工夫在一丘,解骖重使借胶筹。
忧关王国漫腾口,事为他人常压头。
蚁穴贵堤犹未计,鲋车涸辙若为谋。
恩波况是如天阔,早放棠湖理钓钩。 -
158.《再用出郊韵似延庆老三首》 宋·吴潜
工夫全在放时收,鹞过新罗路太悠。
世网爱河千渤泡,人寰苦海一浮洲。
要知坐卧并行住,只在春冬与夏秋。
昨日亭前柏树子,分明说法听闻不。 -
159.《赠薛总管弃官从□》 宋·陈著
壮年自下退工夫,看破人閒戏剧图。
灵运在家心已放,知章还里计非迂。
梅花梦好抛鸳侣,蕙帐閒多引鹤雏。
湖海风波任澎湃,白云飞处结屠苏。 -
160.《上乘展墓示子侄》 宋·陈著
吾行荷谢老天公,不放南来送雨风。
筇杖步前皆雅兴,梅花香底欠诗工。
尘埃辟易青山外,邱垄凄凉落照中。
一片初心分付处,儿孙他日记衰翁。