-
41.《婆罗门引(郭清华席上为放琴客而新有所盼,赋以见喜)》 宋·吴文英
风涟乱翠,酒霏飘汗洗新妆。
幽情暗寄莲房。
弄雪调冰重会,临水暮追凉。
正碧云不破,素月微行。 -
42.《放歌》 清·柳亚子
天地太无情,日月何无光?
浮云西北来,随风作低昂。
我生胡不辰,丁斯老大邦。
仰面出门去,泪下何淋浪! -
43.《放言五首·其五》 唐·白居易
泰山不要欺毫末,颜子无心羡老彭。
松树千年终是朽,槿花一日自为荣。
何须恋世常忧死,亦莫嫌身漫厌生。
生去死来都是幻,幻人哀乐系何情。 -
44.《七律·人民解放军占领南京》 现代·毛泽东
钟山风雨起苍黄,百万雄师过大江。
虎踞龙盘今胜昔,天翻地覆慨而慷。
宜将剩勇追穷寇,不可沽名学霸王。
天若有情天亦老,人间正道是沧桑。 -
45.《放言五首》 唐·元稹
近来逢酒便高歌,醉舞诗狂渐欲魔。
五斗解酲犹恨少,十分飞盏未嫌多。
眼前仇敌都休问,身外功名一任他。 -
46.《苏武慢·放棹沧浪》 元·虞集
放棹沧浪,落霞残照,聊倚岸回山转。
乘雁双凫,断芦漂苇,身在画图秋晚。
雨送滩声,风摇烛影,深夜尚披吟卷。
算离情、何必天涯,咫尺路遥人远。 -
47.《放生慈济法门》 宋·释遵式
我比丘某甲,今为傍生类。
发佛大慈悲,忏彼六情根。
无始业障海,眼根著诸色。
耳界闻乱声,鼻染一切香。 -
48.《长干宝塔放光偈》 明·等慈润公
戊午孟冬丙辰朔,长干塔下闻天乐。
洪公大建华严期,贤圣粉纭齐赴约。
百千善信云从龙,遐迩资粮川就壑。
众香缥缈烟岚浮,万烛炜煌星斗错。 -
49.《醉卧苏汝载积翠园晨起放笔呈汝载》 明·韩上桂
偶来辟彊园,游戏竹林下。
云物递清新,花水低相亚。
野树盖中庭,余阴荫比舍。
碍日构飞楹,攒云拱朱榭。 -
50.《元夕同杂宾里中观放烟火》 明·刘绘
银汉低回度月华,琼钩宝柱绾灯纱。
宛转萦烟随绣骑,徘徊照影逐香车。
飞甍遥望如平乐,曲巷相逢似狭斜。
百枝然火龙衔烛,七采络缨凤吐花。 -
51.《放歌行》 明·刘绩
铜驼故国风烟惨,谱牒煌煌犹可览。
军壁焚烧纪信车,谏台攀折朱云槛。
当时圭组盛蝉联,世泽相承五百年。
城中甲第连云起,楼上歌钟镇日悬。 -
52.《放歌赠宋君仲温》 明·沈铉
宋君旷荡士,儒服非狂生。
笔扫千军陈,胸藏数万兵。
銛豪破纸竟何益,按图折御分纵横。
鱼丽鸟翼谈者易,野雉家鸡人目盲。 -
53.《看美人放纸鸢(五首)》 明·杨宛
薄情如纸竹为心,辜负丝丝用意深。
一自飞扬留不住,天涯消息向谁寻。 -
54.《看美人放纸鸢(五首)》 明·杨宛
时来便逐浮云去,一意飘扬万种空。
自是多情轻薄态,佳人枉自怨东风。 -
55.《放言五首 并序》 唐·白居易
元九在江陵时,有《放言》长句诗五首,韵高
而体律,意古而词新。
予每咏之,甚觉有味,虽前辈深于诗者,未有此作。 -
56.《冬日读白集爱其贫坚志士节病长高人情之句作》 宋·陆游
吾常慕昔人,石介与王令;挑灯读其文,奋起失衰病。
吾徒宗六经,崇雅必放郑。
人众何足云,少忍待天定。 -
57.《放言十首》 宋·黄庭坚
榨床在东壁,病起绕壁行。
新醅浮白蚁,渴见解朝酲。
小槽垂玉筋,音响有余清。
疾风春雨作,静夜山泉鸣。
安得朱丝弦,为我写此声。
想知舜南风,正尔可人情。 -
58.《燕山亭·风雨无情》 宋·无名氏
风雨无情,红药吐时,下得恹恹摧挫。
云艳卷凉,旋汲银屏,收拾二三千朵。
长日留伊,要把酒、不教放过。
无那。 -
59.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
60.《答人放言》 宋·邵雍
经时不见意何如,重出新诗笑语初。
物理悟来添性淡,天心到后觉情疏。
已全孟乐君无限,未识蘧非我有余。
大率空名如所论,此身甘老在樵渔。