-
1.《题画梅和王山农韵》 明·钱宰
江南春来白雪烂,落月横参夜将半。
缟衣绰约如故人,踏飒梨云欹老干。
北风猎猎天正寒,仿佛风节凭西阑。
乃知山人竟不死,夜煮白石青松间。 -
2.《喜雨望巴罗二山》 宋·罗点
叔元不冠椎两髽,萦青绾绿如堆鸦。
{上髟下监}鬖远望毛发古,日日惟闻餐暮霞。
吾家公远更清绝,带眼不穿衣不结。
好风吹袂任飘摇,夜夜惟闻弄明月。 -
3.《秋日山斋书怀》 唐·刘沧
启户清风枕簟幽,虫丝吹落挂帘钩。
蝉吟高树雨初霁,人忆故乡山正秋。
浩渺蒹葭连夕照,萧疏杨柳隔沙洲。
空将方寸荷知己,身寄烟萝恩未酬。 -
4.《惠山斋中听雨》 宋·李详
云冷银蟾逐,香寒宝篆迟。
轻雷新破梦,好雨故知时。
池荇阴抽带,山茶暗展旗。
空阶闻夜呼,楚客起题诗。 -
5.《望颐山》 明·马治
斜日水南行,苍然云景清。
远山时在望,仙洞故知名。
枫叶凝秋色,藤花落晚晴。
西阳亭不见,惆怅翳榛荆。 -
6.《过水南甚早》 宋·赵蕃
夜雨晓仅止,前山云未收。
陂田飞宿鹭,社木唤晴鸠。
云里浮图级,滩边贾客舟。
故知山可住,不觉利能谋。 -
7.《宿仙山浸碧轩二首》 宋·王柏
冒黑投精刹,呼灯读旧诗。
平分禅榻稳,共听雨声驰。
鱼鼓催行色,溪山挽故知。
人生萍聚散,后会复何时。 -
8.《赠程山人》 宋·方回
青囊遗论究几深,屋宅为阳墓宅阴。
元出易中后天卦,更凭心上指南针。
故知形胜从来有,难必荣华此处寻。
周洛秦函倏兴废,岂虞山水唤之今。 -
9.《挽故知容州朝请陶公五首》 宋·罗一龙
剖竹估符墨未乾,先生雅意只青山。
潇然纸帐梅花梦,不到清香画戟间。 -
10.《挽故知容州朝请陶公》 宋·危彪
世态纷纷等触蛮,惟公打透利名关。
八州不作士衡梦,三径谩为元亮还。
苦淡平生安北巷,孤高一节照西山。
想应精爽难埋没,只在青松白石间。 -
11.《挽故知容州朝请陶公章二首》 宋·危骖
巴陵三载掾,太半并棠阴。
仆守濂溪训,公推靖献心。
迨更深夜箦,茹纳惜时金。
引领西山路,天风泪满襟。 -
12.《挽故知容州朝请陶公章二首》 宋·易中行
平塘古君子,出处一渊明。
诗句月般好,宦情云样轻。
从教五马贵,不博几鸥轻。
满目西山恨,遥途驻隆旌。 -
13.《次韵谢遁翁吴山长孔昭三首》 宋·方回
笔追古作未云赊,正始遗音到永嘉。
谏列合骑沙苑马,从臣宜赐壑源茶。
吟边彭泽先生柳,梦里长安进士花。
不朽故知非爵位,文章海内旧名家。 -
14.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
15.《诸子喻山水》 先秦·先秦诸子
子曰:“譬如为山,未成一篑,止,吾止也;譬如平地,虽覆一篑,进,吾往也。
《论语·子罕》上不天则下不遍覆,心不地则物不必载。
太山不立好恶,故能成其高;江海不择小助,故能成其富。
故大人寄形于天地而万物备,历心于山海而国家富。 -
16.《洞箫赋》 两汉·王褒
原夫箫干之所生兮,于江南之丘墟。
洞条畅而罕节兮,标敷纷以扶疏。
徒观其旁山侧兮,则岖嵚岿崎,倚巇迤,诚可悲乎其不安也。
弥望傥莽,联延旷荡,又足乐乎其敞闲也。 -
17.《石钟山记》 宋·苏轼
《水经》云:“彭蠡之口有石钟山焉。
”郦元以为下临深潭,微风鼓浪,水石相搏,声如洪钟。
是说也,人常疑之。
今以钟磬置水中,虽大风浪不能鸣也,而况石乎!至唐李渤始访其遗踪,得双石于潭上,扣而聆之,南声函胡,北音清越,桴止响腾,余韵徐歇。 -
18.《醉翁亭记》 宋·欧阳修
环滁皆山也。
其西南诸峰,林壑尤美,望之蔚然而深秀者,琅琊也。
山行六七里,渐闻水声潺潺而泻出于两峰之间者,酿泉也。
峰回路转,有亭翼然临于泉上者,醉翁亭也。 -
19.《长亭怨慢·重过中庵故园》 宋·詹玉
泛孤艇、东皋过遍。
尚记当日,绿阴门掩。
屐齿莓阶,酒痕罗袖事何限。
欲寻前迹,空惆怅、成秋苑。 -
20.《吴山图记》 明·归有光
吴、长洲二县,在郡治所,分境而治。
而郡西诸山,皆在吴县。
其最高者,穹窿、阳山、邓尉、西脊、铜井。
而灵岩,吴之故宫在焉,尚有西子之遗迹。