-
1.《秋夜》 宋·张镃
疎星历历间银河,天澹浑疑泻素波。
墙角影低遮月少,树头声壮著风多。
平生但念长閒好,万事从教若梦过。
要足一诗添故蒿,小山池畔更婆娑。 -
2.《八哀诗·故秘书少监武功苏公源明》 唐·杜甫
武功少也孤,徒步客徐兖。
读书东岳中,十载考坟典。
时下莱芜郭,忍饥浮云巘.负米晚为身,每食脸必泫。
夜字照爇薪,垢衣生碧藓。 -
3.《故洛城(一作登故洛阳城)》 唐·许浑
禾黍离离半野蒿,昔人城此岂知劳。
水声东去市朝变,山势北来宫殿高。
鸦噪暮云归古堞,雁迷寒雨下空壕。
可怜缑岭登仙子,犹自吹笙醉碧桃。 -
4.《襄州汉阳王故宅》 唐·皮日休
碑字依稀庙已荒,犹闻耆旧忆贤王。
园林一半为他主,山水虚言是故乡。
戟户野蒿生翠瓦,舞楼栖鸽污雕梁。
柱天功业缘何事,不得终身似霍光。 -
5.《赠故大同府节判魏张公祝入祠七十韵》 明·卢柟
魏博富才薮,储英断幽显。
金璞无留精,虎豹澄视眄。
文章两汉际,墨迹苍颉篆。
多贤信足征,特秀殊异撰。 -
6.《齐安食蒌蒿根菊茁》 宋·张耒
故园蔬甲又逢春,想见雕盘巧斗新。
强掘蒌根盘郁屈,故挑菊茁嚼芳辛。
春来小疾妨杯切,老去怀乡役梦频。
堪笑吴伧恋莼鲙,素衣愁花洛阳尘。 -
7.《登谷州故城》 宋·张耒
控扼兵屯事已辽,倾敧遗堞隐蓬蒿。
春芜满野牛羊散,秋稼连云雉兔骄。
苔卧断碑昏故刻,雨飘残◇带余烧。
人间兴废知何极,莫谓荆榛便寂寥。 -
8.《题少室故居》 宋·李吕
拾遗旧隐居,一亩长蓬蒿。
在昔考槃初,择胜得无劳,羊肠罕人迹,丘壑方自豪。
凤凰景星睹,奔走纷儿曹。
屈伸固相感,舒卷随所遭。
莫言从此去,索价遽能高。 -
9.《旧冬得蒌蒿数十根植之舍傍今春遂可采撷辄持》 宋·郑清之
蒌蒿见录尔雅篇,族谱系出荆楚壖。
居人采撷不论钱,横道躏轹如车前。
物有贵贱所遇然,鸡壅豕苓以帝言。
世间何有正味焉,耆芰昌歜性所便。 -
10.《蒿庵同年寄诗见怀依韵和酬》 近代·陈三立
抱蜀起居笼万象,飞吟犹爱鹊声酬。
荒荒魂绕疮痍地,澹澹杯邀岛屿秋。
爬别蠹痕存国故,迷离蚕食乱乡愁。
逃名逃世余湖艇,公傥过予为少留。 -
11.《得东南书报乱后东都故居犹存而州北松槚亦无》 宋·晁公溯
旄头光垂北风起,胡沙漫漫暗天地。
翠华清晓巡朔方,咸阳宫殿生荆杞。
胡儿解鞍留汉土,凝碧池头日歌舞。
一朝忽弃洪河南,来归舆图丞相府。 -
12.《归故园》 宋·舒岳祥
千家桑梓兵余痛,十世松楸火后悲。
瓦砾成滩无鸟雀,荆蒿如杖有狐狸。
咸平树在枝柯损,晚易书亡目录遗。
半树瑶花微雨里,向谁寂寞泪将垂。 -
13.《避难至海陵从先流寓兄弟之招仍邂逅故人冯元》 宋·孙应时
脱身兵火欲何之,不料兹焉过所期。
轩槛如僧萦橘柚。
乡关似梦识蒿藜。
弟兄朋友谈平昔,盗贼羌戎问几时,共约更明王道正,或能一语到天墀。 -
14.《杂曲歌辞·行路难五首》 唐·贺兰进明
君不见岩下井,百尺不及泉。
君不见山上蒿,数寸凌云烟。
人生相命亦如此,何苦太息自忧煎。 -
15.《薛记室收过庄见寻率题古意以赠》 唐·王绩
伊昔逢丧乱,历数闰当馀。
豺狼塞衢路,桑梓成丘墟。
余及尔皆亡,东西各异居。
尔为背风鸟,我为涸辙鱼。 -
16.《秦州薛都督挽词》 唐·崔湜
十里绛山幽,千年汾水流。
碑传门客见,剑是故人留。
陇树烟含夕,山门月照秋。
古来钟鼎盛,共尽一蒿丘。 -
17.《汾阴行》 唐·李峤
君不见昔日西京全盛时,汾阴后土亲祭祀。
斋宫宿寝设储供,撞钟鸣鼓树羽旂。
汉家五叶才且雄,宾延万灵朝九戎。
柏梁赋诗高宴罢,诏书法驾幸河东。 -
18.《宅》 唐·李峤
寂寞蓬蒿径,喧喧湫隘庐。
屡逢长者辙,时引故人车。
孟母迁邻罢,将军辞第初。
谁怜草玄处,独对一床书。 -
19.《乐大夫挽词五首》 唐·骆宾王
可叹浮生促,吁嗟此路难。
丘陵一起恨,言笑几时欢。
萧索郊埏晚,荒凉井径寒。
谁当门下客,独见有任安。 -
20.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。