-
1.《林德久秘寄楚辞故训传及叶音草木疏求序于余》 宋·楼钥
平时感叹屈灵均,离骚三诵涕欲零。
向来传注赖王逸,尚以舛陋遭讥评。
河东天对最杰作,释问多本山海经。
练塘后出号详备,晦翁集註尤精明。 -
2.《故高安大长公主挽词》 唐·苏颋
彤管承师训,青圭备礼容。
孟孙家代宠,元女国朝封。
柔轨题贞顺,闲规赋肃雍。
宁知落照尽,霜吹入悲松。 -
3.《训俭示康》 宋·司马光
吾本寒家,世以清白相承。
吾性不喜华靡,自为乳儿,长者加以金银华美之服,辄羞赧弃去之。
二十忝科名,闻喜宴独不戴花。
同年曰:“君赐不可违也。 -
4.《挽故知容州朝请陶公章二首》 宋·危骖
巴陵三载掾,太半并棠阴。
仆守濂溪训,公推靖献心。
迨更深夜箦,茹纳惜时金。
引领西山路,天风泪满襟。 -
5.《立秋日忆陈从训将至燕都》 明·郭第
黄鸟忽飞过,窅然思故人。
不知千里外,若个酒杯频。
客路燕山晓,河桥御水滨。
焦山凝望处,梧叶下秋旻。 -
6.《走笔戏赠若庸司训》 明·陆釴
故人别我有所往,手提木铎犹余响。
郑虔本是樗散翁,永新之行愁鞅掌。
官卑濩落携二子,阿奴络秀随行李。
向非怀抱如江河,谁能落日秋风里。 -
7.《扬州道中送李司训还金陵因赴任河内》 明·施渐
初见即如故,爱君无世情。
官惟旧经术,家只一蓬衡。
乡树千重雨,江门几日程。
还过大梁市,试为访侯嬴。 -
8.《送廖训导》 明·王洪
客路腊初尽,河桥冰向开。
言辞故人去,遥逐早春回。
江馆低烟柳,山邮发野梅。
悬知问字者,正忆子云才。 -
9.《登陆文安公象山祠堂故址》 明·张宇初
羲尧体乾运,王道持伦纲。
舜禹袭神器,精一斯传彰。
周亡《雅》、《颂》息,仲尼语张皇。
伊说佐受命,况轲司振扬。 -
10.《故太恭人董氏挽词五首》 宋·杨万里
亲见卿为月,频移使者星。
藻虚南涧碧,萱落北堂青。
遗下新褕狄,空传训宁馨。
又孙还又子,王树满阶庭。 -
11.《故王氏令人挽二首》 宋·杨万里
西掖梧方茂,南濒藻巳芜。
谢庭风絮远,潘室月窗孤。
有训才吾子,无人乳何姑。
吊宾成白鹤,卜地得青乌。 -
12.《胡英彦得欧阳公二帖,盖训其子仲纯、叔弼之》 宋·杨万里
圣处眇安在,谈者一何昜。
注瓦务细巧,岑鼎丧良贵。
群儿有新舌,六学无故意。
向来孟韩息,不有欧苏继。 -
13.《春夜温故六言二十首》 宋·刘克庄
丞相训子尤俭,夫人送女已非。
盥面用瓦盆子,籍足以锦地来。 -
14.《训蒙二首》 宋·刘克庄
少喜浮名谬激昂,晚温故读稍精详。
易全何患乾坤毁,骚在堪争日月光。
漆简字更经学误,玉台体出选诗亡。
残年欲尚鞭吾后,谁道先生已耄荒。 -
15.《新凉理故书有感二首》 宋·刘克庄
空花瞥过似浮荣,海水难湔是恶名。
功比禹轲真学者,罪浮桀纣亦书生。
国师族覆惭家训,太尉朝危悔宦情。
束起陈编呼伯雅,胸中磊磈暂浇平。 -
16.《与苏训直约游招隐寺》 宋·韩元吉
十日春晴未放梅,篮舆端为看山来。
路寻绝壑空流水,寺倚苍岩只废台。
处士尚余三亩宅,野僧合买万松栽。
故知佳兴难为败,上尽西峰眼界开。 -
17.《故相国沂公建设学官实宠兹土近闻生徒寖盛姑》 宋·宋庠
旧学开宏构,斯文耸奥区。
由来汉丞相,善教鲁诸儒。
自昔升堂训,于今避席趋。
照函经满帙,绘壁礼成图。 -
18.《放歌招孙祖训俞国宝饮》 宋·章甫
儿时望春春不来,春衣隔年催翦裁。
平明出游薄暮回,惟恐云气兴风雷。
岂知乐极还悲哀,十年黄尘涴青鞋。
管领莺花已无意,感时念旧时伤怀。 -
19.《宇文绍恭所藏其父德闻手书其祖家训一卷》 宋·晁公溯
蜀士相与语,故家谁得如。
千年令威宅,一纸伏波书。 -
20.《蜀城哭台州乐安少府》 唐·苏颋
远游跻剑阁,长想属天台。
万里隔三载,此邦余重来。
音容旷不睹,梦寐殊悠哉。
边郡饶藉藉,晚庭正回回。