-
1.《许宰和篇至再用韵谢》 宋·王迈
陶令束带督邮读,归来高兴潜有激。
昌黎县斋饱读书,自谓此日足可惜。
二贤诗留天地间,千载宝之为双璧。
当官不妨文字乐,似此人物不时出。 -
2.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
3.《送程德孺赴江西》 宋·张耒
程侯治楚我独知,去时民作婴儿啼。
归来明光见天子,还把一节来江西。
年来屡下宽大诏,赤子未免寒与饥。
恩如忧病政如药,知病无药何由治。 -
4.《阙题》 宋·王迈
拙成可抵万金璧。
从古至今不偶合,如何二妙一时出。
仆也若调乌鹊鸣, -
5.《奉和袭美添渔具五篇·背蓬》 唐·陆龟蒙
敏手劈江筠,随身织烟壳。
沙禽固不知,钓伴犹初觉。
闲从翠微拂,静唱沧浪濯。
见说万山潭,渔童尽能学。 -
6.《奉和峡州孙舍人肇荆南重围中寄诸朝士二篇时李…牵课》 唐·韩偓
敏手何妨误汰金,敢怀私忿斅羊斟。
直应宣室还三接,未必丰城便陆沈。
炽炭一炉真玉性,浓霜千涧老松心。 -
7.《八月六日作四首》 唐·韩偓
日离黄道十年昏,敏手重开造化门。
火帝动炉销剑戟,风师吹雨洗乾坤。
左牵犬马诚难测,右袒簪缨最负恩。 -
8.《八月六日作四首》 唐·韩偓
日离黄道十年昏,敏手重开造化门。
火帝动炉销剑戟,风师吹雨洗乾坤。
左牵犬马诚难测,右袒簪缨最负恩。 -
9.《谢人惠端溪砚》 唐·齐己
端人凿断碧溪浔,善价争教惜万金。
砻琢已曾经敏手,研磨终见透坚心。
安排得主难移动,含贮随时任浅深。
保重更求装钿匣,闲将濡染寄知音。 -
10.《千秋岁(寿黄倅)》 宋·牟巘
平分敏手。
更觉山城小。
聊岸帻,时舒啸。
当年湓浦月,偏照香山老。 -
11.《颂古十八首》 宋·释宝印
临机一味放憨痴,其毒尤深棒喝时。
堪笑人来夸敏手,得便宜是落便宜。 -
12.《陈仲仁止止堂》 宋·朱松
以我有限景,逐彼无涯知。
失足践畏途,投身试危机。
舟车日奔覆,定无丘与夷。
万古践此辙,嗟我与谁归。 -
13.《县斋十咏·习射亭》 宋·宁参
危亭当旅进,飞镝共星鸣。
才奏蘋蘩节,空闻霹雳声。
泽宫期并胜,相圃忆偕行。
敏手无虚发,由来已鹄平。 -
14.《题安流亭》 宋·卫博
剑潭百尺深,中有神物蟠。
东注骈山脚,凿凿穿巑屼。
广拟一苇航,声战两耳寒。
异哉黄头郎,放棹随飞湍。 -
15.《寄陈适用》 宋·黄庭坚
日月如惊鸿,归燕不及社。
清明气妍暖,亹亹向朱夏。
轻衣颇宜人,裘褐就椸架。
已非红紫时,春事归桑柘。 -
16.《水调歌头·天地锺奇秀》 宋·无名氏
天地锺奇秀,山泽有儒仙。
词锋前驱万马,三度奏捷菊花天。
信是文场敏手,如把枭卢对掷,高叱便回旋。
一点英雄气,四顾浩无边。 -
17.《常山孙令见过仆未起孙题壁而去作绝句寄之》 宋·毛滂
夹道老槐分晓色,出楼寒鼓报衙声。
解牛敏手仍投暇,梦蝶閒身尚未惊。 -
18.《次韵和酬知开封县钱易学士见寄三首》 宋·魏野
赤县滞清才,家曾有国来。
埋金宁变土,烧玉岂为灰。
敏手知谁敌,冥心懒自媒。
雅章蒙寄惠,味胜沃醇杯。 -
19.《次韵和钱崇班再寄之什》 宋·杨亿
祖祢勤王国史褒,傅家自有吕虔刀。
雄豪结客欺燕侠,憀憛悲秋笑楚骚。
奕世动名金鉞贵,出群风格玉山高。
诗中敏手兼无敌,射落霜鵰钓得鼇。 -
20.《观藏珠》 宋·夏竦
敏手机心颇自安,遮藏有路巧千般。
主公当面无因见,只怕旁人冷眼看。