-
1.《次韵叶教二首》 宋·王阮
汩汩诚甘分,空空敢自珍。
乐虽思泮水,愚恐累溪神。
怨谤从余子,称扬独故人。
功名非我事,自是葛天民。 -
2.《春雪间早梅》 唐·韩愈
梅将雪共春,彩艳不相因。
逐吹能争密,排枝巧妒新。
谁令香满座,独使净无尘。
芳意饶呈瑞,寒光助照人。 -
3.《春晚喜晴》 元·杨载
积雨俄经月,新晴始见春。
苍苔侵别墅,绿水过比邻。
性僻居宜远,身闲景易亲。
无诗排世累,有酒纵天真。 -
4.《春雪间早梅》 宋·无名氏
梅将雪共春。
彩艳灼灼不相因。
逐吹霏霏能争密,排枝碎碎巧妆新。
谁令香来满坐,独使净敛无尘。 -
5.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
6.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
7.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
8.《旱灾自咎,贻七县宰同州时》 唐·元稹
吾闻上帝心,降命明且仁。
臣稹苟有罪,胡不灾我身。
胡为旱一州,祸此千万人。
一旱犹可忍,其旱亦已频。 -
9.《舣舟大藤峡口武陵使至忽奉福唐珍牍附以古风》 宋·许翰
避兵穷岭海,我岂文休孙。
慨彼鸣凤郊,化为逐鹿原。
北吹战尘腥,南接瘴雾昏。
森然一彗孛,敢近六龙暾。 -
10.《送杜靖国知连州》 宋·郑侠
杜氏世德光无前,声华行实相辉鲜。
蒉之职也在刀匕,亲举罚爵平公筵。
预之闻见合左氏,春秋大法因粲然。
诗为郡守称杜母,南阳之人今尚传。 -
11.《自尤》 宋·苏洵
五月之旦兹何辰,有女强死无由伸。
嗟予为父亦不武,使汝孤冢埋冤魂。
死生寿夭固无定,我岂以此辄怨人。
当时此事最惊众,行道闻者皆醉辛。 -
12.《将赴洋州书东谷旧隐》 宋·文同
晚客无一来,独步入东谷。
园林已成就,此景颇不俗。
落落岩畔松,修修涧边竹。
爽气逼襟袖,清如新出浴。 -
13.《采莲舞》 宋·史浩
清奏当筵,治世之音安以乐。
霞舒绛彩,玉照铅华。
玲珑环佩之声,绰约神仙之伍。
朝回金阙,宴集瑶池。 -
14.《次韵答彦珍》 宋·王安石
手得封题手自开,一篇美玉缀玫瑰。
众知圆媚难论报,自顾穷愁敢角才。
君卧南阳惟畎亩,我行西路亦风埃。
相逢不必嗟劳事,尚欲赓歌咏起哉。 -
15.《敬寄族弟唐十八使君》 唐·杜甫
与君陶唐后,盛族多其人。
圣贤冠史籍,枝派罗源津。
在今气磊落,巧伪莫敢亲。
介立实吾弟,济时肯杀身。 -
16.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
17.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
18.《关外纪行四十韵》 明·殷奎
一下东吴船,久留中立县。
故人致殷勤,行役成迁延。
忽惊月破腊,况喜雪见夋。
游壮乏厚装,期愆畏多谴。 -
19.《大通界首驿》 宋·范成大
愚悃无华敢自欺,寸诚珍重吏民知。
东风重倚庭前树,送别人情似到时。 -
20.《暇日邀王天任诸公游南坡天任有诗因次韵》 宋·虞俦
我诗苦艰澁,蹇步太行巅。
笔乾砚欲裂,何地觅涌泉。
巧匠愧傍观,袖手不能前。
敝帚徒自珍,捧心岂成妍。