-
381.《同沈恭子游虎丘寺有作》 唐·清远道士
我本长殷周,遭罹历秦汉。
四渎与五岳,名山尽幽窜。
及此寰区中,始有近峰玩。
近峰何郁郁,平湖渺瀰漫。 -
382.《原陵老翁吟》 唐·原陵老翁
野田荆棘春,闺阁绮罗新。
出没头上日,生死眼前人。
欲知我家在何处,北邙松柏正为邻。
洛阳女儿罗绮多,无奈孤翁老去何,奈尔何。 -
383.《山中五无奈何(诗一首见本集,题止山中二字)》 唐·李涉
无奈落叶何,纷纷满衰草。
疾来无气力,拥户不能扫。
欲访云外人,都迷上山道。
无奈涧水何,喧喧夜鸣石。 -
384.《山中五无奈何(诗一首见本集,题止山中二字)》 唐·李涉
无奈落叶何,纷纷满衰草。
疾来无气力,拥户不能扫。
欲访云外人,都迷上山道。
无奈涧水何,喧喧夜鸣石。 -
385.《归国遥》 唐·韦庄
春欲暮,满地落花红带雨。
惆怅玉笼鹦鹉,单栖无伴侣¤
南望去程何许,问花花不语。
早晚得同归去,恨无双翠羽。 -
386.《清平乐》 唐·韦庄
春愁南陌,故国音书隔。
细雨霏霏梨花白,燕拂画帘金额¤
尽日相望王孙,尘满衣上泪痕。
谁向桥边吹笛, -
387.《临江仙》 唐·牛希济
峭碧参差十二峰,冷烟寒树重重。
瑶姬宫殿是仙踪。
金炉珠帐,香霭昼偏浓¤
一自楚王惊梦断,人间无路相逢。 -
388.《浣溪沙》 唐·薛昭蕴
红蓼渡头秋正雨,印沙鸥迹自成行,整鬟飘袖野风香¤
不语含嚬深浦里,几回愁煞棹船郎,燕归帆尽水茫茫。
钿匣菱花锦带垂,静临兰槛卸头时,约鬟低珥算归期¤
花茂草青湘渚阔,梦馀空有漏依依,二年终日损芳菲。 -
389.《浣溪沙》 唐·毛熙震
春暮黄莺下砌前,水精帘影露珠悬,绮霞低映晚晴天¤
弱柳万条垂翠带,残红满地碎香钿,蕙风飘荡散轻烟。
花榭香红烟景迷,满庭芳草绿萋萋,金铺闲掩绣帘低¤
紫燕一双娇语碎,翠屏十二晚峰齐,梦魂消散醉空闺。 -
390.《南乡子》 唐·李珣
烟漠漠,雨凄凄,岸花零落鹧鸪啼。
远客扁舟临野渡,思乡处,潮退水平春色暮。
兰桡举,水文开,竞携藤笼采莲来。 -
391.《酒泉子》 唐·李珣
寂寞青楼,风触绣帘珠碎撼。
月朦胧,花暗澹,锁春愁¤
寻思往事依稀梦,泪脸露桃红色重。
鬓欹蝉,钗坠凤, -
392.《春光好》 唐·欧阳炯
天初暖,日初长,好春光。
万汇此时皆得意,竞芬芳¤
笋迸苔钱嫩绿,花偎雪坞浓香。
谁把金丝裁剪却,挂斜阳。 -
393.《竹枝》 唐·孙光宪
门前春水白蘋花,岸上无人小艇斜,商女经过江欲暮,散抛残食饲神鸦。
乱绳千结绊人深,越罗万丈表长寻。
杨柳在身垂意绪,藕花落尽见莲心。 -
394.《清平乐》 唐·孙光宪
愁肠欲断,正是青春半。
连理分枝鸾失伴,又是一场离散¤
掩镜无语眉低,思随芳草凄凄。
凭仗东风吹梦, -
395.《浣溪沙》 唐·张泌
钿毂香车过柳堤,桦烟分处马频嘶,为他沉醉不成泥¤
花满驿亭香露细,杜鹃声断玉蟾低,含情无语倚楼西。
马上凝情忆旧游,照花淹竹小溪流,钿筝罗幕玉搔头¤
早是出门长带月,可堪分袂又经秋,晚风斜日不胜愁。 -
396.《采桑子》 唐·冯延巳
小庭雨过春将尽,片片花飞。
独折残枝,无语凭阑只自知¤
玉堂香暖珠帘卷,双燕来归。
君约佳期,肯信韶华得几时。 -
397.《应天长》 唐·冯延巳
石城山下桃花绽,宿雨初晴云未散。
南去棹,北飞雁,水阔山遥肠欲断¤
倚楼情绪懒,惆怅春心无限。
燕度蒹葭风晚,欲归愁满面。 -
398.《句》 唐·佚名
庭空客散人归后,画堂半掩朱帘。
林风淅淅夜厌厌,小楼新月,回首自纤纤。
春光镇在人空老,新愁往恨何穷。 -
399.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
400.《次追和清远道士诗韵》 唐·陆龟蒙
一代先后贤,声容剧河汉。
况兹迈古士,复历苍崖窜。
辰经几十万,邈与灵寿玩。
海岳尚推移,都鄙固芜漫。