-
401.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
402.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
403.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
404.《月赋》 南北朝·谢庄
陈王初丧应、刘,端忧多暇。
绿苔生阁,芳尘凝榭。
悄焉疚怀,不怡中夜。
乃清兰路,肃桂苑,腾吹寒山,弭盖秋阪。 -
405.《仙掌铭》 唐·独孤及
阴阳开阖,元气变化,泄为百川,凝为崇山,山川之作,与天地并,疑有真宰而未知尸其功者。
有若巨灵赑屃,攘臂其间,左排首阳,右拓太华,绝地轴使中裂,坼山脊为两道,然后导河而东,俾无有害,留此巨迹于峰之巅。
后代揭厉于玄踪者,聆其风而骇之,或谓诙诡不经,存而不议。
及以为学者拘其一域,则惑于余方。 -
406.《蚊对》 明·方孝孺
天台生困暑,夜卧絺帷中,童子持翣飏于前,适甚就睡。
久之,童子亦睡,投翣倚床,其音如雷。
生惊寤,以为风雨且至也。
抱膝而坐,俄而耳旁闻有飞鸣声,如歌如诉,如怨如慕,拂肱刺肉,扑股面。 -
407.《过云木冰记》 清·黄宗羲
岁在壬午,余与晦木泽望入四明,自雪窦返至过云。
雰霭淟浊,蒸满山谷,云乱不飞,瀑危弗落,遐路窈然。
夜行撤烛,雾露沾衣,岚寒折骨,相视褫气。
呼嗟咽续,忽尔冥霁地表。 -
408.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
409.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
410.《江津送刘光禄不及》 南北朝·阴铿
依然临送渚,长望倚河津。
鼓声随听绝,帆势与云邻。
泊处空余鸟,离亭已散人。
林寒正下叶,晚钓欲收纶。
如何相背远,江汉与城闉。 -
411.《御街行·前时小饮春庭院》 宋·柳永
前时小饮春庭院。
悔放笙歌散。
归来中夜酒醺醺,惹起旧愁无限。
虽看坠楼换马,争奈不是鸳鸯伴。 -
412.《卜算子慢(歇指调)》 宋·张先
溪山别意,烟树去程,日落采苹春晚。
欲上征鞍,更掩翠帘相眄。
惜弯弯浅黛长长眼。
奈画阁欢游,也学狂花乱絮轻散。 -
413.《天仙子(郑毅夫移青社·中吕调)》 宋·张先
持节来时初有雁。
十万人家春已满。
龙标名第凤池身,堂阜远。
江桥晚。
一见湖山看未遍。
障扇欲收歌泪溅。
亭下花空罗绮散。
樯竿渐向望中疏,旗影转。
鼙声断。
惆怅不如船尾燕。 -
414.《倾杯(青澜堂席上有感·般涉调)》 宋·张先
飞云过尽,明河浅、天无畔。
草色栖萤,霜华清暑,轻飔弄袂,澄澜拍岸。
宴玉尘谈宾,倚琼枝、秀挹雕觞满。
午夜中秋,十分圆月,香槽拨凤,朱弦轧雁。 -
415.《浣溪沙》 宋·晏殊
宿酒才醒厌玉卮。
水沈香冷懒熏衣。
早梅先绽日边枝。
寒雪寂寥初散后,春风悠扬欲来时。
小屏闲放画帘垂。 -
416.《木兰花·玉楼朱阁横金锁》 宋·晏殊
玉楼朱阁横金锁,寒食清明春欲破。
窗间斜月两眉愁,帘外落花双泪堕。
朝云聚散真无那,百岁相看能几个。
别来将为不牵情,万转千回思想过。 -
417.《渔家傲》 宋·晏殊
荷叶初开犹半卷。
荷花欲拆犹微绽。
此叶此花真可羡。
秋水畔。
青凉伞映红妆面。
美酒一杯留客宴。
拈花摘叶情无限。
争奈世人多聚散。
频祝愿。
如花似叶长相见。 -
418.《渔家傲》 宋·晏殊
杨柳风前香百步。
盘心碎点真珠露。
疑是水仙开洞府。
妆景趣。
红幢绿盖朝天路。
小鸭飞来稠闹处。
三三两两能言语。
饮散短亭人欲去。
留不住。
黄昏更下萧萧雨。 -
419.《渔家傲》 宋·晏殊
粉笔丹青描未得。
金针彩线功难敌。
谁傍暗香轻采摘。
风渐渐。
船头解散双鸂鶒。
夜雨染成天水碧。
朝阳借出胭脂色。
欲落又开人共惜。
秋气逼。
盘中已见新莲菂。 -
420.《渔家傲》 宋·晏殊
嫩绿堪裁红欲绽。
蜻蜓点水鱼游畔。
一霎雨声香四散。
风飐乱。
高低掩映千千万。
总是调零终有恨。
能无眼下生留恋。
何似折来妆粉面。
勤看玩。
胜如落尽秋江岸。