-
221.《飞龙引》 唐·陈陶
有熊之君好神仙,餐霞炼石三千年。
一旦黄龙下九天,骑龙枿枿升紫烟。
万姓攀髯髯堕地,啼呼弓剑飘寒水。 -
222.《送钟员外(赋月)》 唐·萧彧
丽汉金波满,当筵玉斝倾。
因思频聚散,几复换亏盈。
光彻离襟冷,声符别管清。
那堪还目此,两地倚楼情。 -
223.《秋山极天净》 唐·朱延龄
雨洗高秋净,天临大野闲。
葱茏清万象,缭绕出层山。
日落千峰上,云销万壑间。
绿萝霜后翠,红叶雨来殷。
散彩辉吴甸,分形压楚关。
欲寻霄汉路,延首愿登攀。 -
224.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
225.《因游支硎寺寄邢端公》 唐·皎然
大厦资多士,抡材得豫章。
清门推问望,早岁骋康庄。
作用方开物,声名久擅场。
丹延分塞郡,宿昔领戎行。 -
226.《送李少宾赴举》 唐·皎然
岂谓江南别,心如塞上行。
苦云摇阵色,乱木搅秋声。
周谷雨未散,汉河流尚横。
春司迟尔策,方用静妖兵。 -
227.《武源行赠丘卿岑》 唐·皎然
昔年群盗阻江东,吴山动摇楚泽空。
齐人亦戴蜂虿毒,美稷化为荆棘丛。
汹汹四顾多窟穴,浮云白波名不同。 -
228.《上卢少卿觅千文》 唐·贯休
荆山有美玉,含华尚炳烂。
堪为圣君玺,堪为圣君案。
草木润不凋,烟霞覆不散。
野人到山下,仰视星辰畔。
倘或如栗黄,保之上霄汉。 -
229.《武肃王有旨,石桥设斋会,进一诗,共六首》 唐·吴越僧
南有天台事可尊,孕灵含秀独超群。
重重曲涧侵危石,步步层岩踏碎云。
金雀每从云里现,异香多向夜深闻。 -
230.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
231.《步虚词十首》 唐·吴筠
众仙仰灵范,肃驾朝神宗。
金景相照曜,逶迤升太空。
七玄已高飞,火炼生珠宫。
馀庆逮天壤,平和王道融。 -
232.《同沈恭子游虎丘寺有作》 唐·清远道士
我本长殷周,遭罹历秦汉。
四渎与五岳,名山尽幽窜。
及此寰区中,始有近峰玩。
近峰何郁郁,平湖渺瀰漫。 -
233.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
234.《府尹王侍郎准制拜岳,因状嵩高灵胜,寄呈三十韵》 唐·尉迟汾
雄雄天之中,峻极闻维嵩。
作镇盛标格,出云为雨风。
瑞时物不疠,顺泽年多丰。
加高冠四方,视秩居三公。 -
235.《临江仙》 唐·牛希济
峭碧参差十二峰,冷烟寒树重重。
瑶姬宫殿是仙踪。
金炉珠帐,香霭昼偏浓¤
一自楚王惊梦断,人间无路相逢。 -
236.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
237.《次追和清远道士诗韵》 唐·陆龟蒙
一代先后贤,声容剧河汉。
况兹迈古士,复历苍崖窜。
辰经几十万,邈与灵寿玩。
海岳尚推移,都鄙固芜漫。 -
238.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
239.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
240.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。