-
221.《三九十九日过松江五绝》 宋·汪莘
煎茶徐读散人传,对酒朗吟渔父词。
除却月风同此意,祢应烟雨暗相知。 -
222.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
223.《自道场山至何山读故人洪舜俞内翰诗刻追和》 宋·程公许
褊性不谐俗,泛梗归无家。
故人右扶风,双旌拥崇牙。
款门及暇日,褰裳蹑飞霞。
维南古道场,诸天集毗耶。 -
224.《春事无几端居萧索追怀成都旧游慨然有赋》 宋·程公许
忆昔吏锦城,寄隐云水乡。
萧散不任事,上官容我在狂。
短篷漾空明,舞棹歌沧浪。
会心多胜友,一举累十觞。 -
225.《梅口遣兴》 宋·苏泂
屏迹甘衡陋,驰书捷置邮。
击匏成潦倒,行李当嬉游。
偶往无前约,明知不自由。
米盐嗔妇问,书剑惜儿留。 -
226.《怀蒋力父鉴仓》 宋·王迈
人生聚散类团沙,偶得聊骖饯岁华。
竹杖徐忘了木桥,村醪小酌胜如茶。
乡情喜似轻千里,诗味相投各一家。
便好扶携玉京去,孤山深处看梅花。 -
227.《夜宿赤松梅师房》 宋·王柏
梅师有松度,萧散意态真。
皮冠簪白雪,布褐貯阳春。
房计任简淡,了无一虑尘。
茶一碗,酒一尊, -
228.《兄弟醵饮访雪航次弟观韵地》 宋·陈著
天女多年为散花,晚年来此寄年华。
贫因好客甘如荠,诗解醒人苦似茶。
入室漫为云作主,开窗惟许月通家。
有时得句忙题处,满壁淋漓字湿鸦。 -
229.《送庐陵郭佥判致仕归》 宋·姚勉
世俗风波甚,谁能退急流。
渊明存菊日,张翰忆鲈秋。
高躅今云远,清风孰与侔。
明公回末习,逸韵踵前修。 -
230.《程申叔来备言近况因与之饮》 宋·董嗣杲
程子过我庐,挽首发悲叹。
前年遭兵火,故业委涂炭。
乡邦更疫疠,骨肉尽离散。
不觉两春度,梦中度昏旦。 -
231.《次韵答席蕃秀才论春秋》 宋·项安世
北冀之土南交州,瓜戎直西东泗浮。
中间代霸若桃梗,列国聚散同夫不。
史编断烂杂蟲鼠,野记纷纶充马牛。
惊雷破聩目开瞽,上起蔑歃终麟游。 -
232.《浴罢》 宋·许月卿
浴罢披襟竹影斜,客中残暑散空花。
人行窗外云无脚,月起林间灯映纱。
举酒闻钟知近寺,谈诗食李却忘家。
明朝又浴还来此,何秘开樽只煮茶。 -
233.《送沈孝廉读书天屏山》 明·张羽
秋空雨洗千芙蓉,霜树绕谷攒青红。
嗟我欲游不可得,子往毕业兹山中。
念子出身自纨绮,秀如青松茁蒿蓬。
十年奔走铩毛翮,黄金散尽家已空。 -
234.《酬春湖史履庸惠四皓图》 宋·艾性夫
有客有客吾春湖,踏霜打门呼老夫。
寒温粗了不暇坐,两手奉我商山图。
皓首庞眉发如漆,千古高人谁画出。
疏行大字各题诗,颇类涪翁老年笔。 -
235.《记游自次前韵》 宋·方回
百岁十分过七分,侥幸古来所希有。
寻壑经丘讵得知,揣谓偷閒问花柳。
未暇扶杖支疲癃,每羞照镜现老丑。
商洛隐遁似辈行,幽并游侠豆朋耦。 -
236.《三日雪后饮烟雨馆》 宋·葛绍体
旅融残雪点团茶,碧净红鲜朵上花。
客散亭闲半湖水,月梳斜掠晚晴霞。 -
237.《癸卯二月仲实诸人游野外饮花下得家字》 宋·陆文圭
散步逐芳草,小酌慰残花。
土锉野人居,茜裙蚕妇家。
汲流润水浑,挽树花桃斜。
园童贡新蔬,复邀啜杯茶。
我兴偶然尽,汝意良可嘉。 -
238.《山居即事》 宋·释绍嵩
碧树高岩底,柴门引径斜。
采茶寻远涧,护药插新笆。
澄水含斜汉,寒空散晚霞。
寂寥无与晤,聊欲玩烟花。 -
239.《秘书山中草堂》 宋·释文珦
谢客开山兴,深居寄草堂。
曲阑凭野色,虚牖敞晴光。
路转青林合,泉流碧涧长。
群峦分向背,平楚接微茫。 -
240.《樗栎》 宋·释文珦
樗栎非时用,悠悠任散材。
自归孤嶂下,已是十年来。
世虑消除尽,閒门不得开。
相过但清话,懒不置茶杯。