-
161.《阻风》 宋·陆游
沙市三日风,万鼓呜船头。
欲去不得发,卧对青灯幽。
听儿诵离骚,可以散我愁。
微言入孤梦,怳与屈宋游。
睡起铜瓶响,欣然唤茶瓯。
吾道无淹速,风伯非所尤。 -
162.《庵中纪事用前辈韵》 宋·陆游
扫洒一庵躬琐细,蓬户朝昏手开闭。
荒山斸药须长鑱,小灶煎茶便短袂。
空中咄咄安用书,身外悠悠固难计。
山僧野叟到即留,麦饭葵羹贵能继。
久贫奴婢多散去,岂有跣足井椎髻。
负薪长歌过此生,直疑身在鸿荒世。 -
163.《秋赛》 宋·陆游
柳姑庙前烟出浦,冉冉萦空青一缕;须臾散作四山云,明日来为社公雨。
小巫屡舞大巫歌,士女拜祝肩相摩,芳茶绿酒进杂遝,长鱼大胾高嵯峨。
常年徵科烦箠楚,县家血湿庭前土。
妻啼儿号不敢怨,期会常忧累官府。 -
164.《闲行至西山民家》 宋·陆游
秋林半丹叶,秋草多碧花。
隔山五六里,临水两三家。
罾鱼与伐荻,各自有生涯。
平池散雁鹜,绕舍栽桑麻。
客至但举手,土釜煎秋茶。
城中不如汝,切莫慕浮夸。 -
165.《别後寄季长》 宋·陆游
俗子俗到骨,一揖已溷人;不知此曹面,何处得许尘?我非作崖堑,汝自不可亲。
道途逢使君,令我生精神。
顿增江山丽,更觉风月新。
对床得晤语,倾倒夜达晨。 -
166.《池亭夏昼》 宋·陆游
造物宁非念老生,池亭幽事悉施行群鱼聚散忽无迹,孤蝶去来如有情。
小磑落茶纷雪片,寒泉得火作松声。
曲肱假寐翛然寤,不为敲门梦不成。 -
167.《大阅後一日作假》 宋·陆游
小院钩帘扫落花,公余萧散似山家。
下岩紫壁临章草,正焙苍龙试贡茶。
塞上远游心尚壮,车中深闭发先华。
老来日月真堪惜,愁听高城咽暮笳。 -
168.《钓台见送客罢还舟熟睡至觉度寺》 宋·陆游
抽身簿书中,兹日睡颇足。
缥缈桐君山,可喜忽在目。
纷纷众客散,杳杳一筇独。
昔如脱渊鱼,今如走山鹿。 -
169.《小园新晴》 宋·陆游
散发阳狂不计年,园林只在小窗前。
断虹千尺卷残雨,新月一钩生暮天。
腊酿拆泥留客醉,山茶落磑唤儿煎。
物华心赏元无尽,剩住人间作地仙。 -
170.《雨中示邻里》 宋·陆游
寒风吹细雨,白昼见日罕。
经旬废读书,天岂成我嬾?比邻各无聊,会面苦不款。
未尝烧茶铛,而况把酒碗。
高谈极奇趣,散去意亦满。
痴点未易名,要是工用短。 -
171.《登北榭》 宋·陆游
遶城山作翠涛倾,底事文书日有程?无溷我为挥吏散,独登楼去看云生。
香浮鼻观煎茶熟,喜动眉间炼句成。
莫笑衰翁淡生活,它年犹得配玄英。 -
172.《亲旧或见嘲终岁杜门戏作解嘲》 宋·陆游
十年萧散住林间,只是幽居不是闲。
续得茶经新绝笔,补成僧史可藏山。
诗题紫阁凭云寄,药报青城附鹤还。
自笑何曾总无事,枉教人道闭柴关。 -
173.《山行过僧庵不入》 宋·陆游
垣屋参差竹坞深,旧题名处嬾重寻。
茶炉烟起知高兴,棋子声疏识苦心。
淡日晖晖孤市散,残云漠漠半川阴。
长吟未断清愁起,已见横林宿暮禽。 -
174.《今岁六月望後一日立秋故比常年凉意差早》 宋·陆游
九衢车马困炎曦,正是山中散发时。
秋近梧桐已摇落,阴生蟋蟀最先知。
稻陂水白宁忧旱?灶突烟青幸续炊。
谁谓吾庐太岑寂,茶瓜亦有野人期。 -
175.《游近村》 宋·陆游
行历茶冈到药园,却从钓濑入樵村。
半衰半健意萧散,不雨不晴天晏温。
薯蓣傍篱寒引蔓,菖蒲络石瘦生根。
参差灯火茆檐晚,童稚相呼正候门。 -
176.《饭昭觉寺抵暮乃归》 宋·陆游
身堕黄尘每慨然,携儿萧散亦前缘。
聊凭方外巾盂净,一洗人间匕箸膻。
静院春风传浴鼓,画廊晚雨湿茶烟。
潜光寮里明窗下,借我消摇过十年。 -
177.《自上灶过陶山》 宋·陆游
宿雨初收见夕阳,纵横流水入陂塘。
蚕家忌客门门闭,茶户供官处处忙。
绿树村边停醉帽,紫藤架底倚胡床。
不因萧散遗尘事,那觉人间白日长。 -
178.《见事》 宋·陆游
流光莫恨去联翩,见事还疑胜昔年。
细改新诗须枕上,少留剧饮待花前。
阴阴竹坞安茶灶,浅浅苹汀著钓船。
物外家风吾岂敢,散人名号亦充员。 -
179.《初夏喜事》 宋·陆游
箕颍元非争夺场,潇湘自古水云乡。
采茶歌里春光老,煮茧香中夏景长。
歛版早知游宦恶,署门晚悟世情常。
茹芝却粒虽无术,散发犹当效楚狂。 -
180.《同王见可、刘子年循南溪,度西桥,登天柱冈》 宋·杨万里
偶因闲步散顽麻,倦唤胡床小歇些。
飞上山头人似鹤,回看溪畔路如蛇。
云烟极目知何处,松竹为门是我家。
下得山来饥更渴,也无麦饭也无茶。