-
1.《病中客散复言怀》 唐·刘言史
华发离披卧满头,暗虫衰草入乡愁。
枕前人去空庭暮,又见芭蕉白露秋。 -
2.《达观禅师昙颖住隐静兰若或言自此猕猴散走不》 宋·梅尧臣
隐静山中寺,猕猴往往过。
导师归以去,卢橘熟还多。
禅地宁求稀,居人切莫讹。
未尝嫌此物,任挂古松柯。 -
3.《程言聚散有感次前韵》 宋·陈造
不须劝醉翠眉长,莫问何时腰下黄。
剩喜相逢各强健,免教闻笛赋山阳。 -
4.《程言聚散有感次前韵》 宋·陈造
群芳围坐引杯长,满目深红间浅黄。
寄语东君好怜客,水西花外慢颓阳。 -
5.《程言聚散有感次前韵》 宋·陈造
垂柳摇丝千尺长,柳阴深处转鹂黄。
把杯借听歌声醉,绝胜酸寒尉溧阳。 -
6.《程言聚散有感次前韵》 宋·陈造
步趁游人欢意长,谁交莺燕强雌黄。
凭栏凝伫多佳丽,底羡簪花醉洛阳。 -
7.《散花之室六言》 宋·邓深
无动现身说法,毗耶到处为家。
谁识逢场作戏,从教现女散花。 -
8.《散花之室六言》 宋·邓深
本有献花佛事,何妨乞食歌姬。
若了悟不住相,斯参透无言师。 -
9.《无则都寺玉几写予梦影自散席后言音不相接者》 宋·释智愚
敬而远,亲而疏。
明鉴灵腑,善定锁铢。
凌霄高而众峰拱,海峤耸而蟾影孤。
子归就父,吾不识渠。