-
1.《高士咏·文始真人》 唐·吴筠
文始通道源,含光隐关吏。
遥欣紫气浮,果验真人至。
玄诰已云锡,世荣何足累。
高步三清境,超登九仙位。 -
2.《轼始于文登海上得白石数升如芡实可作枕闻梅》 宋·苏轼
海隅荒怪有谁珍,零落珊瑚泣季伦。
法供坐令微物重,(轼旧有怪石供。
)色难归致孝心纯。
只疑薏苡来交趾,未信玭珠出泗滨。
愿子聚为江夏枕,不劳麾扇自宁亲。 -
3.《次望喜驿始见嘉陵江得予友天章张文裕西使日》 宋·宋祁
江流东去各西行,江水无情客有情。
此地怀归心自苦,不应空枉夜滩声。 -
4.《次望喜驿始见嘉陵江得予友天章张文裕西使日》 宋·宋祁
东流江水鸭头春,南隔高原背驿尘。
便使滩声能怨别,此愁不独北归人。 -
5.《偶见夏英公与文庄公书云秋序始凉师门尚远又》 宋·晁说之
前辈终身知学植,今人得意讳师门。
如新几帖英公字,可但吾家礼数尊。 -
6.《去八月同张文饶考试始遂言集执经问道至今不》 宋·晁公溯
属者俱被命,敕书黄札光。
同将舜权量,与较蜀文章。
投分虽已晚,传经何可忘。
对床风雨地,长记此升堂。 -
7.《去八月同张文饶考试始遂言集执经问道至今不》 宋·晁公溯
通变莫如易,韦编存至今。
如传仲尼手,尽见伏羲心。
此去被清问,岂惟蒙赏音。
要通天下志,观象得惟深。