-
1.《义演法师西斋》 唐·韦应物
结茅临绝岸,隔水闻清磬。
山水旷萧条,登临散情性。
稍指缘原骑,还寻汲涧径。
长啸倚亭树,怅然川光暝。 -
2.《壶中天(赋秀野园清晖堂·别本作为陆义斋赋清晖山堂)》 宋·张炎
穿幽透密,傍园林宴乐,清时钟鼓。
帘隔波纹分昼影,融得一壶春聚。
篆径通花,花多迷径,难省来时路。
缓寻深静,野云松下无数。 -
3.《南歌子(陆义斋燕喜亭)》 宋·张炎
窗密春声聚,花多水影重。
只留一路过东风。
围得生香不断、锦熏笼。
月地连金屋,云楼瞰翠蓬。
惺忪笑语隔帘栊。
知是谁调鹦鹉、柳阴中。 -
4.《书室名可斋或问其义作诗告之》 宋·陆游
得福常廉祸自轻,坦然无媿亦无惊。
平生秘诀今相付,只向君心可处行。 -
5.《越城步月不知子城已闭因托宿赵义斋宅》 宋·董嗣杲
晚步初月高,忘却子城闭。
客楼枕新荷,几夜香袭袂。
羸骸奔走倦,不拟尚凝滞。
白面佳少年,塞途莫胜计。 -
6.《挽陆义斋二首》 宋·陆文圭
四持宪节遍南方,屡表陈情返故乡。
殊俗今犹歌德政,老天胡不爱忠良。
山空虎逝狐狸出,春去花残蛱蝶忙。
五十人生不称夫,独怜华发在高堂。 -
7.《挽陆义斋二首》 宋·陆文圭
生平意气每相期,岁晚行藏各自知。
见事略同因抚掌,尤时不语其攒眉。
阖棺已矣公何憾,闻笛凄然我独悲。
回首秋山寒雨外,青松滴沪作枯枝。 -
8.《送经之偕义斋两舍人入燕并呈善之待制》 宋·陆文圭
君马三渡白沟河,沟水东流青草多。
踞鞍顾盼聊试耳,伏枥悲歌奈老何。
古人千金重然诺,把臂况受生列讬。
肯先申白独辞楚,且伴机云双入洛。 -
9.《寿陆义斋》 宋·陆文圭
归棹石门江水长,肯留一片广州香。
不须人祝千年寿,但顾公流百世芳。
长侍潘兴游故里,胜持汉节落南荒。
芙蓉金菊秋风迳,好和陶醉引玉触。 -
10.《寿陆义斋》 宋·陆文圭
缘发仙童驭彩莺,九秋弥节下人间。
明分月影山河动,清入霜华草木寒。
已报除书来北嵌,不妨拄笏看西山。
霞杯浅注黄花酒,留取馀香晚节看。