-
1.《访杨才叔不遇留偈斋舍》 宋·释正觉
呼筇起寂下云居,寒麓回春寻友于。
烟染草芒三径暗,雪晞麦脚一鉏濡。
欲求真语涤尘想,那畏峭风生粟肤。
不见诗郎归怅怏,清癯时对石菖蒲。 -
2.《题从侄成绪西林精舍书斋》 唐·韦应物
栖身齿多暮,息心君独少。
慕谢始精文,依僧欲观妙。
冽泉前阶注,清池北窗照。
果药杂芬敷,松筠疏蒨峭。 -
3.《过从弟制疑官舍竹斋》 唐·张谓
羡尔方为吏,衡门独晏如。
野猿偷纸笔,山鸟污图书。
竹里藏公事,花间隐使车。
不妨垂钓坐,时脍小江鱼。 -
4.《和江陵宋大少府暮春雨后同诸公及舍弟宴书斋》 唐·杜甫
渥洼汗血种,天上麒麟儿。
才士得神秀,书斋闻尔为。
棣华晴雨好,彩服暮春宜。
朋酒日欢会,老夫今始知。 -
5.《和翰林吴舍人兄弟西斋》 唐·顾况
君家诚易知,易知复难同。
新裁尺一诏,早入明光宫。
西斋何其高,上与星汉通。
永怀洞庭石,春色相玲珑。 -
6.《苏州元日郡斋感怀,寄越州元相公、杭州白舍人》 唐·李谅
称庆还乡郡吏归,端忧明发俨朝衣。
首开三百六旬日,新知四十九年非。
当官补拙犹勤虑,游宦量才已息机。 -
7.《大雪与同舍生饮太学初筮斋》 宋·陈东
飞廉强搅朔风起,朔风飘飘洒中土。
雪花着地不肯消,亿万苍生受寒苦。
天公刚被阴云遮,那知世人冻死如乱麻。
人间愁叹之声不忍听,谁肯采摭传说闻达太上家。 -
8.《和柳子玉官舍十首·思山斋》 宋·黄庶
吴儿心着吴山深,终南满目不自慰。
有时蝉蜕书几边,梦到五湖千里外。 -
9.《武夷精舍十咏·观善斋》 宋·袁枢
出处绍前哲,典型资后生。
虚堂悬青镜,视者心自明。
古人不难到,功用在力行。
缅怀朋簪盍,耿耿中夜情。 -
10.《同王如斋挥使金宗秩上舍暮春郊行》 明·桑悦
单衣初试觉身轻,云淡风和雨乍晴。
墨泼小池科斗乱,簧调深院栗留鸣。
飞花逐马疑招饮,落絮依人似送行。
余景老来偏爱惜,可堪白日去无情。 -
11.《静斋张敏则舍人赠诗因用其韵为酬》 宋·戴复古
胸次诗书一派清,学如耕稼到秋成。
十年闭户存吾道,万事无心逐世情。
叶落花开关气数,山长水远是功名。
摩挲老眼看新贵,九鼎鸿毛孰重轻。 -
12.《寄题朱元晦武夷精舍十二观善斋》 宋·杨万里
观棋不作秋,观刘不作石。
要知丽泽功,秪个是消息。 -
13.《和道卿舍人奉祠太一斋宫》 宋·宋祁
素秋来蕊馆,瑞祝达霄晨。
蘋荐祠无饩,楼居地不尘。
掷波琴鲤乐,傍畤汉鸡驯。
此际清怀极,盈杯沆瀣津。 -
14.《和道卿舍人奉祠太一斋宫》 宋·宋祁
尘氛不可到,深注五城楼。
素瑟少今韵,仙春无俗秋。
晨杯三秀洁,夜檠九光流。
顺报通霄极,纷纶瑞福遒。 -
15.《和道卿舍人奉祠太一斋宫》 宋·宋祁
地占丛霄胜,人持禁橐来。
诗长清夜遍,祠罢素秋回。
爽籁天中发,虚絃月际开。
无容以风解,身自到蓬莱。 -
16.《僦舍西斋小圃竹树森植秋日摇落对之翛然因作》 宋·宋祁
避事长卿志,闲居郎将流。
无心婴外物,有兴为高秋。
僦舍馀三亩,畸人代一邱。
园空树色至,日淡暝烟浮。 -
17.《和柳子玉官舍十首之思山斋》 宋·黄庭坚
吴儿心著吴山深,满目终南不开慰。
有时蝉蜕书几边,梦到五湖千里外。 -
18.《二月二日太常致斋晨起呈景仁次道二同舍》 宋·司马光
官舍春萧瑟,朝来尚薄寒。
人虽繁陌上,尘不近门端。
已负踏青约,仍无举白欢。
凭君御沟上,试折柳条看。 -
19.《和聂之美鸡泽官舍诗七首·西斋》 宋·司马光
明府学既优,所闻今得施。
四境已澄清,还以书自怡。
西斋几黄卷,治原俱在兹。 -
20.《寄题李舍人蒲中新斋》 宋·司马光
陇上家声勇气殊,边亭卧鼓欲安居。
非同王翦私求宅,更似甘宁晚好书。
剑倚寒窗风淅沥,门无杂客柳萧疏。
蒲州风土平生爱,为问旁邻地有余。