-
1.《忆秦娥(木樨)》 宋·仲并
隈岩侧。
怪生小院香来别。
香来别。
嫩黄细细,商量齐发。
佳人敛笑贪先折。
重新为阉斜斜叶。
斜斜叶。
钗头常带,一秋风月。 -
2.《回文一首》 明·张淮
华浮月夜静飞神,妙出天工尽夺真。
斜叶趁风摇翅蝶,艳姿嫌酒病心人。
霞翻丽质晴烘日,露浥微香暖涴尘。
家世古称应独魏,花飘未尽占芳春。 -
3.《怀叶县关操、姚旷、韩涉、李叔齐》 唐·岑参
数子皆故人,一时吏宛叶。
经年总不见,书札徒满箧。
斜日半空庭,旋风走梨叶。
去君千里地,言笑何时接。 -
4.《送李司直使吴(得家花斜沙字,依次用)》 唐·张众甫
使臣方拥传,王事远辞家。
震泽逢残雨,新丰过落花。
水萍千叶散,风柳万条斜。
何处看离恨,春江无限沙。 -
5.《同乐天和微之深春二十首(同用家花车斜四韵)》 唐·刘禹锡
何处深春好,春深万乘家。
宫门皆映柳,辇路尽穿花。
池色连天汉,城形象帝车。
旌旗暖风里,猎猎向西斜。 -
6.《题桐叶》 唐·杜牧
去年桐落故溪上,把笔偶题归燕诗。
江楼今日送归燕,正是去年题叶时。
叶落燕归真可惜,东流玄发且无期。 -
7.《斜谷道》 唐·于武陵
乱峰连叠嶂,千里绿峨峨。
蜀国路如此,游人车亦过。
远烟当叶敛,骤雨逐风多。
独忆紫芝叟,临风歌旧歌。 -
8.《红叶》 唐·唐彦谦
无处不飘扬,高楼临道旁。
素娥前夕月,青女夜来霜。
宿雨随时润,秋晴著物光。
幽怀长若此,病眼更相妨。 -
9.《红叶》 唐·吴融
露染霜干片片轻,斜阳照处转烘明。
和烟飘落九秋色,随浪泛将千里情。
几夜月中藏鸟影,谁家庭际伴蛩声。
一时衰飒无多恨,看着清风彩剪成。 -
10.《定风波·莫听穿林打叶声》 宋·苏轼
三月七日,沙湖道中遇雨。
雨具先去,同行皆狼狈,余独不觉,已而遂晴,故作此词。
莫听穿林打叶声,何妨吟啸且徐行。
竹杖芒鞋轻胜马,谁怕?一蓑烟雨任平生。