-
381.《菊》 唐·唐彦谦
雪菊金英两断肠,蝶翎蜂鼻带清香。
寒村宿雾临幽径,废苑斜晖傍短墙。
近取松筠为伴侣,远将桃李作参商。
年来病肺疏杯酒,每忆龙山似故乡。 -
382.《柳(十一首)》 唐·孙鲂
茏葱二月初,青软自相纡。
意态花犹少,风流木更无。
影繁晴陌上,烟重古城隅。
炀帝河声里,几番荣又枯。 -
383.《巫山一段云》 唐·李晔
缥缈云间质,盈盈波上身。
袖罗斜举动埃尘,明艳不胜春¤
翠鬓晚妆烟重,寂寂阳台一梦。
冰眸莲脸见长新, -
384.《渔父》 唐·张志和
西塞山前白鹭飞,桃花流水鳜鱼肥。
青箬笠,绿蓑衣,斜风细雨不须归。
钓台渔父褐为裘,两两三三舴艋舟。 -
385.《南歌子(歌或作柯,一名春宵曲)》 唐·温庭筠
手里金鹦鹉,胸前绣凤凰。
偷眼暗形相,不如从嫁与,作鸳鸯。
似带如丝柳,团酥握雪花。 -
386.《菩萨蛮》 唐·温庭筠
小山重叠金明灭,鬓云欲度香腮雪。
懒起画蛾眉,弄妆梳洗迟¤
照花前后镜,花面交相映。 -
387.《更漏子》 唐·温庭筠
柳丝长,春雨细,花外漏声迢递。
惊塞雁,起城乌,画屏金鹧鸪。
香雾薄,透帘幕,惆怅谢家池阁。
红烛背,绣帘垂,梦长君不知。 -
388.《浣溪沙》 唐·韦庄
清晓妆成寒食天,柳球斜袅间花钿,卷帘直出画堂前¤
指点牡丹初绽朵,日高犹自凭朱阑,含嚬不语恨春残。
欲上秋千四体慵,拟交人送又心忪,画堂帘幕月明风¤
此夜有情谁不极,隔墙梨雪又玲珑,玉容憔悴惹微红。 -
389.《菩萨蛮》 唐·韦庄
红楼别夜堪惆怅,香灯半卷流苏帐。
残月出门时,美人和泪辞。
琵琶金翠羽,弦上黄莺语。
劝我早归家,绿窗人似花。 -
390.《应天长》 唐·牛峤
玉楼春望晴烟灭,舞衫斜卷金条脱。
黄鹂娇转声初歇,杏花飘尽龙山雪¤
凤钗低赴节,筵上王孙愁绝。 -
391.《浣溪沙》 唐·薛昭蕴
红蓼渡头秋正雨,印沙鸥迹自成行,整鬟飘袖野风香¤
不语含嚬深浦里,几回愁煞棹船郎,燕归帆尽水茫茫。
钿匣菱花锦带垂,静临兰槛卸头时,约鬟低珥算归期¤
花茂草青湘渚阔,梦馀空有漏依依,二年终日损芳菲。 -
392.《喜迁莺》 唐·薛昭蕴
残蟾落,晓钟鸣,羽化觉身轻。
乍无春睡有馀酲,杏苑雪初晴¤
紫陌长,襟袖冷,不是人间风景。 -
393.《秋夜月》 唐·尹鹗
三秋佳节,罥晴空,凝碎露,茱萸千结。
菊蕊和烟轻撚,酒浮金屑。
征云雨,调丝竹,此时难辍。 -
394.《浣溪沙》 唐·毛熙震
春暮黄莺下砌前,水精帘影露珠悬,绮霞低映晚晴天¤
弱柳万条垂翠带,残红满地碎香钿,蕙风飘荡散轻烟。
花榭香红烟景迷,满庭芳草绿萋萋,金铺闲掩绣帘低¤
紫燕一双娇语碎,翠屏十二晚峰齐,梦魂消散醉空闺。 -
395.《菩萨蛮》 唐·毛熙震
梨花满院飘香雪,高楼夜静风筝咽。
斜月照帘帷,忆君和梦稀¤
小窗灯影背,燕语惊愁态。 -
396.《浣溪沙》 唐·李珣
入夏偏宜澹薄妆,越罗衣褪郁金黄,翠钿檀注助容光¤
相见无言还有恨,几回判却又思量,月窗香径梦悠飏.
晚出闲庭看海棠,风流学得内家妆,小钗横戴一枝芳¤
镂玉梳斜云鬓腻,缕金衣透雪肌香,暗思何事立残阳。 -
397.《春光好》 唐·欧阳炯
天初暖,日初长,好春光。
万汇此时皆得意,竞芬芳¤
笋迸苔钱嫩绿,花偎雪坞浓香。
谁把金丝裁剪却,挂斜阳。 -
398.《菩萨蛮》 唐·欧阳炯
晓来中酒和春睡,四支无力云鬟坠。
斜卧脸波春,玉郎休恼人¤
日高犹未起,为恋鸳鸯被。 -
399.《南乡子》 唐·欧阳炯
嫩草如烟,石榴花发海南天。
日暮江亭春影渌,鸳鸯浴,水远山长看不足。
画舸停桡,槿花篱外竹横桥。 -
400.《生查子》 唐·孙光宪
寂寞掩朱门,正是天将暮。
暗澹小庭中,滴滴梧桐雨¤
绣工夫,牵心绪,配尽鸳鸯缕。
待得没人时,偎倚论私语。