-
641.《酹江月 过淮阴》 元·萨都剌
短衣瘦马,望楚天空阔,碧云林杪。
野水孤城斜日里,犹忆那回曾到。
古木鸦啼,纸灰风起,飞入淮阴庙。
椎牛酾酒,英雄千古谁吊。 -
642.《江行》 清·谭嗣同
野犬吠丛薄,深林知有村。
岸荒群动寂,月缺暝烟昏。
渔火随星出,云帆夹浪奔。
橹声惊断梦,摇曳起江根。 -
643.《游泾川水西寺蕳叶八宣慰刘七都事章卞二元师》 明·宋濂
水陆行兼旬,招摇月如醉。
筋弛遂莫支,神痴但思睡。
若非游名山,曷以豁幽闭。
泾川名汉县,宝胜标唐寺。 -
644.《四禽图》 明·李东阳
江南山深冬日暖,湖冰无澌湖水满。
幽林晚径断人行,落尽梅花春不管。
山茶花发争芳菲,翠翎蜡觜相光辉。
烟生锦屿寒犹恋,雪满银塘夜未归。
疏林落羽纷凌乱,回首青霄各分散。
溪上鸳鸯独有情,春来冬去长为伴。 -
645.《何子楚为范明伦赋九疑石石吾不及见也读诗可》 宋·沈与求
峨弁千峰倚天碧,上有修筠材可篴。
月明三弄面巉岩,惊起哀猿啼峭壁。
儿童斲石攒青瑶,寒林萧萧吹堕樵。
坐令结习落幽梦,芒鞋竹杖归路遥。 -
646.《月上海棠 用前人韵 以上五首见中州乐府》 元·党怀英
傲霜枝袅团珠蕾。
冷香霏、烟雨晚秋意。
萧散绕东篱,尚仿佛、见山清气。
西风外,梦到斜川栗里。
断霞鱼尾明秋水。
带三两、飞鸿点烟际。
疏林飒秋声,似知人、倦游无味。
家何处,落日西山紫翠。 -
647.《鹧鸪天·毡毡轻舟逆上溪》 金朝·段克己
毡毡轻舟逆上溪。
何时柳树已成围。
贪看归鸟投林急,不觉残花入座飞。
兰棹举,曲尘霏。
新荷挽断有余丝。
酒酣却对青山笑,面目仓然不入 -
648.《浪淘沙 送贡应奉仲章归观宣城》 元·姚燧
明月万家*。
蟋蟀哀音。
何人不起故园心。
一语最难留断袖,说观云林。
回首玉堂深。
谁*纶音。
都门无酒与君斟。
只赋祈招当赠别,如玉如 -
649.《郢城怀古》 唐·李百药
客心悲暮序,登墉塘瞰平陆。
林泽窅芊绵,山川郁重复。
王公资设险,名都拒江隩。
方城次北门,溟海穷南服。 -
650.《别天台》 宋·赵企
携家隐青山,青山不我留。
遣我出山去,再拜辞丹丘。
王命急星火,驾言促西游。
朝游白云城,暮宿黄花洲。 -
651.《郎官湖春日四首》 宋·李祁
两山收雨暗平沙,遮断溪梅隔水花。
留得烟林作图画,依稀松磴有人家。 -
652.《次韵刘敷言咏梅四首》 宋·林季仲
梅花笑我无佳句,惭愧诗翁亦姓林。
细看窗前陨秋叶,谁知雪底得春心。
断桥斜径光将夕,淡月疏云趣更深。
何处清香恼行客,江头跋马试教寻。 -
653.《次韵刘敷言咏梅四首》 宋·林季仲
霜清木脱峭寒侵,惊见佳花吐远林。
冷落自怜池上影,孤高谁赏月边心。
简文煎彩谈何易,杜老巡檐意最深。
寂寂溪桥断行迹,吹香独与我追寻。 -
654.《清樾轩》 宋·曾逮
开轩在独园,绕屋得清樾。
不知何年树,殆为今日设。
窗扉落林影,时复乱风月。
喧声了不闻,幽弄极可悦。 -
655.《临江仙·月是银釭溪是镜》 宋·韩玉
月是银釭溪是镜,云霓与作衣裳。
夜寒独立竹篱傍。
妆成那待粉,笑罢自生香。
自古佳人多薄命,枉教傲雪凌霜。
从来林下异闺房。
何须三弄笛,方断九回肠。 -
656.《广福寺》 宋·叶秀发
细问黄山事,荒唐半不傅。
诸峰几林壑,十日九云烟。
笙断空中籁,丹留润底泉。
相招婢猿鹤,何日谢尘缘。 -
657.《陪侍丞相安晚先生宿觉际寺夜遇大风可畏遂赋》 宋·黄载
船头落日如血红,客言今夕当有风。
空山梦回刺骨冷,纩被无力身如弓。
但闻纸窗响僁窣,初意空厨饥鼠出。
忽然扉户竞开阖,犹谓偷儿入吾室。 -
658.《乐府》 宋·许棐
郎心如纸鸢,断线随风去。
愿得上林枝,为妾萦留住。 -
659.《祖教寺》 宋·章谦亨
飞鸟遗音入翠林,转教柳外和莺吟。
岩留云雨过朝暮,寺枕溪流亘古今。
客过端阳欣采艾,僧嫌破衲懒缝针。
杯中蒲酒休辞醉,目断青山骨远心。 -
660.《刘阮天台谣》 宋·王淮
天台山,乃在钱塘之南,瓯越之间。
上有撑云挂日千丈高峰挺岌?,下有奔雷喷雪万仞深壑流
潺湲。
银河倒泻石梁滑,自非仙风道骨谁能攀。