-
1.《耕图二十一首·插秧》 宋·楼璹
晨雨麦秋润,午风槐夏凉。
谿南与谿北,啸歌插新秧。
抛掷不停手,左右无乱行。
我将教秧马,代劳民莫忘。 -
2.《耕图二十一首·拔秧》 宋·楼璹
新秧初出水,渺渺翠毯齐。
清晨且拔擢,父子争提携。
既沐青满握,再栉根无泥。
及时趁芒种,散著畦东西。 -
3.《墓松既夷所余无几方植松秧自赋》 宋·卫宗武
重来丙舍岁三易,翠巘插队空仍兀突。
乔林郁蓊歼斧{左爿右斤},一二仅存於百亿。
参差历落更孤秀,不假依凭而挺立。
宛如九老瑞唐朝,又类耆英隆宋室。 -
4.《潭溪十咏·怀新亭》 宋·刘子翚
茅檐入竹低,旷野时寓目。
寂寂农家春,新秧满田绿。
何时稻登场,秋山响蓬朴。 -
5.《过百家渡四绝句》 宋·杨万里
出得城来事事幽,涉湘半济值渔舟。
也知渔父趁鱼急,翻著春衫不裹头。
园花落尽路花开,白白红红各自媒。
莫道早行奇绝处,四方八面野香来。 -
6.《赛龙谣寄陈倅校书兼呈黄堂》 宋·刘宰
重光协洽之岁夏四月,朱方不雨川源竭。
田家汲井灌新秧,绠短瓶羸汗流血。
太守尤民一念深,欲决银河起伏险。
弥月驱驰偏群祀,云卷碧霄呈象纬。 -
7.《春日田园杂兴二首》 宋·梁相
膏雨初晴布过啼,村村景物征熙熙。
谁知农圃无穷乐,自与莺花有旧期。
彭泽归来惟种柳,石湖老去最能诗。
桃红李白新秧绿,间著东风总不知。 -
8.《春日田园杂兴》 宋·王进之
桑田沧海岁兴亡,几几东风自扇扬。
细麦新秧随意长,闲花幽草为谁芳。
午桥萧散名千古,金谷繁华梦一场。
满眼春愁禁不得,数声啼鸟在斜阳。 -
9.《横溪堂春晓二首》 宋·虞似良
一把新秧趁手青,轻烟漠漠雨冥冥。
东风染尽三千顷,白鹭飞来无处停。 -
10.《湖光山色楼》 元·顾瑛
晴山远树青如荠,野水新秧绿似苔。
落日湖光三万顷,尽随飞鸟带将回。