-
361.《冬夕江上言事五首》 唐·罗邺
叶落才悲草又生,看看少壮是衰形。
关中秋雨书难到,江上春寒酒易醒。
多少系心身未达,寻思举目泪堪零。 -
362.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
363.《寄僧》 唐·吴融
柳拂池光一点清,紫方袍袖杖藜行。
偶传新句来中禁,谁把闲书寄上卿。
锡倚山根重藓破,棋敲石面碎云生。
应怜正视淮王诏,不识东林物外情。 -
364.《春词》 唐·吴融
鸾镜长侵夜,鸳衾不识寒。
羞多转面语,妒极定睛看。
金市旧居近,钿车新造宽。
春期莫相误,一日百花残。 -
365.《个人三十韵》 唐·吴融
袅袅复盈盈,何年坠玉京。
见人还道姓,羞客不称名。
故事谙金谷,新居近石城。
脸横秋水溢,眉拂远山晴。 -
366.《玉树曲》 唐·王毂
陈宫内宴明朝日,玉树新妆逞娇逸。
三阁霞明天上开,灵鼍振擂神仙出。
天花数朵风吹绽,对舞轻盈瑞香散。 -
367.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
368.《送薛郎中赴江州》 唐·张蠙
几州闻出刺,谣美有江民。
正面传天旨,悬心祷岳神。
尺书先假路,红旆旋烧尘。
郡显山川别,衙开将吏新。 -
369.《奉和翁文尧十九员外中谢日蒙恩赐金紫之什》 唐·黄滔
面蒙君赐自龙墀,谁是还乡一袭衣。
三品易悬鳞鬣赫,八丝展起彩章飞。
夐为胜事垂千古,题作新诗启七微。
严助买臣精魄在,定应羞著昔年归。 -
370.《奉和翁文尧员外文秀、光贤、昼锦之什》 唐·黄滔
乡名里号一朝新,乃觉台恩重万钧。
建水闽山无故事,长卿严助是前身。
清泉引入旁添润,嘉树移来别带春。 -
371.《壶公山(古老相传古仙姓陈名壶公于此山成道因而名焉)》 唐·黄滔
八面峰峦秀,孤高可偶然。
数人游顶上,沧海见东边。
不信无灵洞,相传有古仙。
橘如珠夏在,池象月垂穿。 -
372.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
373.《怀赠操禅师》 唐·李建勋
尝忆曹溪子,龛居面碧嵩。
杉松新夏后,雨雹夜禅中。
道匪因经悟,心能向物空。
秋来得音信,又在剡山东。 -
374.《和易秀才春日见寄》 唐·李中
每恨多流落,吾徒不易亲。
相逢千里客,共醉百花春。
小槛山当面,闲阶柳拂尘。
何时卜西上,明月桂枝新。 -
375.《又溪馆听蝉联句》 唐·颜真卿
高树多凉吹,疏蝉足断声。
——杨凭
已催居客感,更使别人惊。
——杨凝 -
376.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
377.《续韦蟾句》 唐·武昌妓
悲莫悲兮生别离,登山临水送将归。
武昌无限新栽柳,不见杨花扑面飞。 -
378.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
379.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
380.《兵后早春登故鄣南楼望昆山寺白鹤观示清道人并沈道士》 唐·皎然
新阳故楼上,眇眇伤遐眷。
违世情易忘,羁时得无倦。
春归华柳发,世故陵谷变。
扰扰陌上心,悠悠梦中见。