-
381.《少年行》 唐·贯休
锦衣鲜华手擎鹘,闲行气貌多轻忽。
稼穑艰难总不知,五帝三皇是何物。
自拳五色裘,迸入他人宅。
却捉苍头奴,玉鞭打一百。
面白如削玉,猖狂曲江曲。
马上黄金鞍,适来新赌得。 -
382.《古镜词》 唐·贯休
我有一面镜,新磨似秋月。
上唯金膏香,下状骊龙窟。
等闲不欲开,丑者多不悦。
或问几千年,轩辕手中物。 -
383.《杜侯行》 唐·贯休
天目连天搏秀气,峥嵘作起新城地。
德门钟秀光盛时,三虎八龙皆世瑞。
顷者天厖乱下鲸翻海,烽火崩腾照行在。 -
384.《谢灉湖茶》 唐·齐己
灉湖唯上贡,何以惠寻常。
还是诗心苦,堪消蜡面香。
碾声通一室,烹色带残阳。
若有新春者,西来信勿忘。 -
385.《谢灉湖茶》 唐·齐己
灉湖唯上贡,何以惠寻常。
还是诗心苦,堪消蜡面香。
碾声通一室,烹色带残阳。
若有新春者,西来信勿忘。 -
386.《谢重缘旧山水障子》 唐·齐己
敢望重缘饰,微茫洞壑春。
坐看终未是,归卧始应真。
已觉心中朽,犹怜四面新。
不因公子鉴,零落几成尘。 -
387.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
388.《重宿旧房与愚上人静话》 唐·齐己
曾此栖心过十冬,今来潇洒属生公。
檀栾旧植青添翠,菡萏新栽白换红。
北面城临灯影合,西邻壁近讲声通。
不知门下趋筵士,何似当时石解空。 -
389.《闻尚颜上人创居有寄》 唐·齐己
麓山南面橘洲西,别构新斋与竹齐。
野客已闻将鹤赠,江僧未说有诗题。
窗临杳霭寒千嶂,枕遍潺湲月一溪。
可想乍移禅榻处,松阴冷湿壁新泥。 -
390.《送人入蜀》 唐·齐己
何必闲吟蜀道难,知君心出嶮巇间。
寻常秋泛江陵去,容易春浮锦水还。
两面碧悬神女峡,几重青出丈人山。
文君酒市逢初雪,满贳新沽洗旅颜。 -
391.《寄武陵贯微上人二首》 唐·齐己
知泛沧浪棹未还,西峰房锁夜潺潺。
春陪相府游仙洞,雪共宾寮对玉山。
诗里几添新菡萏,衲痕应换旧斓斑。 -
392.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
393.《与郑德璘奇遇诗》 唐·水府君
物触轻舟心自知,风恬烟静月光微。
夜深江上解愁思,拾得红蕖香惹衣。
纤手垂钩对水窗,红蕖秋色艳长江。
既能解佩投交甫,更有明珠乞一双。 -
394.《庐山瀑布》 唐·张碧
谁将织女机头练,贴出青山碧云面。
造化工夫不等闲,剪破澄江凝一片。
怪来洞口流呜咽,怕见三冬昼飞雪。 -
395.《庐山瀑布》 唐·张碧
谁将织女机头练,贴出青山碧云面。
造化工夫不等闲,剪破澄江凝一片。
怪来洞口流呜咽,怕见三冬昼飞雪。 -
396.《题梅岭泉》 唐·孙鲂
梅岭旧闻传,林亭势峞然。
登临真不易,幽胜恐无先。
楚野平千里,吴江曲一边。
标形都大别,洞府岂知焉。 -
397.《柳(十一首)》 唐·孙鲂
茏葱二月初,青软自相纡。
意态花犹少,风流木更无。
影繁晴陌上,烟重古城隅。
炀帝河声里,几番荣又枯。 -
398.《虞美人·风回小院庭芜绿》 五代·李煜
风回小院庭芜绿,柳眼春相续。
凭阑半日独无言,依旧竹声新月似当年。
笙歌未散尊罍在,池面冰初解。
烛明香暗画堂深,满鬓青霜残雪思难任。 -
399.《调笑令/宫中调笑》 唐·王建
团扇,团扇,美人并来遮面。
玉颜憔悴三年,
谁复商量管弦。
弦管,弦管,春草昭阳路断。 -
400.《菩萨蛮》 唐·温庭筠
小山重叠金明灭,鬓云欲度香腮雪。
懒起画蛾眉,弄妆梳洗迟¤
照花前后镜,花面交相映。