-
1.《寄题永新昊天观贺知宫方外轩》 宋·杨万里
君家秘监唐诗客,饮中八仙渠第一。
君家水部晋仙真,曾拜东封玉路尘。
秪今孙子方外士,羽衣霞佩云为袂。
月下维山吹凤笙,雾里华阳割龙耳。
何当踞龟食蛤蜊,大嚼碧藕嬉瑶池。
若见君家两仙伯,为侬寄声好将息。 -
2.《招约之职方并示正甫书记》 宋·王安石
往时江总宅,近在青溪曲。
井灭非故桐,台倾尚余竹。
池塘三四月,菱蔓芙蕖馥。
蒲柳亦竞时,冥冥一川绿。 -
3.《予久客思归以秋光都似宦情薄山色不如归意浓》 宋·仇远
早从方外游,志不在婚宦。
采薇陟西山,采藻涉南涧。
拄杖仅过眉,短衣不掩骭。
一为火宅累,渐觉有忧患。 -
4.《戏用方外语示客》 宋·陆游
红粟青钱一扫空,笊篱行卖学庞翁。
身居本地风光里,愁掷它方世界中。
剩欲剧谈明不二,谁能太息赏无同?踞床一喝君闻否?三日犹应觉耳聋。 -
5.《三宝赞其三·僧宝》 宋·释重顯
方袍圆顶义何宣,续焰千灯岂小缘。
花雨坐前犹滞相,虎驯庵畔尚稽诠。
岩栖冢宿难依望,鹤貌云心迥洒然。
宝杖夜鸣寒峤月,铜瓶秋漱碧潭烟。 -
6.《过白鹤观寻岑秀才不遇》 唐·刘长卿
不知方外客,何事锁空房。
应向桃源里,教他唤阮郎。 -
7.《送方外上人之常州依萧使君》 唐·刘长卿
宰臣思得度,鸥鸟恋为群。
远客回飞锡,空山卧白云。
夕阳孤艇去,秋水两溪分。
归共临川史,同翻贝叶文。 -
8.《河南白尹有喜崔宾客归洛兼见怀长句,因而继和》 唐·刘禹锡
几年侍从作名臣,却向青云索得身。
朝士忽为方外士,主人仍是眼中人。
双鸾游处天京好,五马行时海峤春。
遥羡光阴不虚掷,肯令丝竹暂生尘。 -
9.《河南白尹有喜崔宾客归洛兼见怀长句,因而继和》 唐·刘禹锡
几年侍从作名臣,却向青云索得身。
朝士忽为方外士,主人仍是眼中人。
双鸾游处天京好,五马行时海峤春。
遥羡光阴不虚掷,肯令丝竹暂生尘。 -
10.《次韵答王巩(一题:次韵答参寥)》 宋·苏轼
我有方外客,颜如琼之英。
十年尘土窟,一寸冰雪清。
朅来従我游,坦率见真情。
顾我无足恋,恋此山水清。 -
11.《满江红·雨过东郊》 宋·无名氏
雨过东郊,溪痕浅、山堂春晓。
堪爱处,桃花流水,闲云幽鸟。
物表群分红日□,天涯一点青山小。
向绿阴、竹影卷柴扉,终焉了。 -
12.《答冲雅上人亦草书并诗》 宋·梅尧臣
经月不出户,堂上多绿苔。
忽有方外客,衣披稻畦来。
来从青山下,手把纨素裁。
笔草数行字,瘦蛇起春雷。 -
13.《次韵朱希真二首》 宋·张嵲
禅榻仍兼卧,蒲团稳著绵。
自疑方外客,犹费县官钱。
意懒如闻道,身閒似得仙。
何当集兰若,已办泛湖船。 -
14.《孤客》 宋·释文珦
众人皆汲汲,孤管自俞俞。
方外居来久,囊中物尽无。
行将筇作伴,讲以石为徒。
若问何宗旨,饥来饭一盂。 -
15.《春日郊外》 宋·苏籀
葱路桃溪浩莽春,彤甍栱桷曜芳晨。
衣如方士客閒剧,园号仪同势绝伦。
梓幄桂旂端解赋,橘藩筱坞孰为邻。
畦畦姜芋葵荽蓼,物物蕃滋辅主人。 -
16.《谏逐客书》 先秦·李斯
臣闻吏议逐客,窃以为过矣。
昔穆公求士,西取由余于戎,东得百里奚于宛,迎蹇叔于宋,来邳豹、公孙支于晋。
此五子者,不产于秦,而穆公用之,并国二十,遂霸西戎。
孝公用商鞅之法,移风易俗,民以殷盛,国以富强,百姓乐用,诸侯亲服,获楚、魏之师,举地千里,至今治强。 -
17.《答客难》 两汉·东方朔
客难东方朔曰:“苏秦、张仪一当万乘之主,而身都卿相之位,泽及后世。
今子大夫修先王之术,慕圣人之义,讽诵诗书百家之言,不可胜记,著于竹帛;唇腐齿落,服膺而不可释,好学乐道之效,明白甚矣;自以为智能海内无双,则可谓博闻辩智矣。
然悉力尽忠,以事圣帝,旷日持久,积数十年,官不过侍郎,位不过执戟。
意者尚有遗行邪?同胞之徒,无所容居,其故何也?”东方先生喟然长息,仰而应之曰:“是故非子之所能备。 -
18.《丰乐亭记》 宋·欧阳修
修既治滁之明年,夏,始饮滁水而甘。
问诸滁人,得于州南百步之远。
其上则丰山,耸然而特立;下则幽谷,窈然而深藏;中有清泉,滃然而仰出。
俯仰左右,顾而乐之。 -
19.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
20.《送王屋山人魏万还王屋·并序》 唐·李白
王屋山人魏万,云自嵩宋沿吴相访,数千里不遇。
乘兴游台越,经永嘉,观谢公石门。
后于广陵相见,美其爱文好古,浪迹方外,因述其行而赠是诗。
仙人东方生,浩荡弄云海。