-
1.《次韵郑总干》 宋·方岳
底须咄咄漫书空,未觉人间欠此翁。
黄犊自随谙寂寞,青山亦讳话穷通。
人方怒及水中蟹,我亦冥如天外鸿。
醉眼不知人几品,久将樵牧等三公。 -
2.《家园即事十三首》 宋·郑清之
新竹地肥方怒长,幽花晚发自欣荣。
飞来野蝶多情思,不逐晴蜒点水轻。 -
3.《晓出北郊》 宋·范成大
逼仄深巷中,葱茏绿阴交。
山家不早起,闭户如藏逃。
浓露蜕蝉咽,小风饥燕高。
新渠廑涓流,坏陂方怒号。 -
4.《云岩竹源二禅俱与招客三月二十一日遂饭于竹》 宋·刘子翚
云岩市声中,竹源山色处。
平生几两屐,惟乐取意去。
晨光霁老春,飞盖双溪路。
沙平水漫流,云散天全露。 -
5.《七月三十日大雨连宵》 宋·虞俦
彻夜盆翻天井潢,回澜谁障百川狂。
鲲方怒翼思溟海,鼠已摇牙伺太仓。
秋着屏山惊客枕,润添衣笼费炉香。
惠连应记池塘梦,近有书来说对床。 -
6.《寄怀子进昆仲三首》 宋·赵蕃
闻道筑堂名遂初,规模浑是退居图。
藏书自有三万轴,种橘何多二百株。
我似杜陵宁老蜀,君如张翰已归吴。
诗成把酒遥相属,门外北风方怒呼。 -
7.《张德夫园亭八咏·梅隐》 宋·王炎
闻君家有十亩园,竹逾万个花亦繁。
门楣大字扁梅隐,要与梅兄同岁寒。
问君小隐亦何好,脚踏风波身易老。
花虽不语解笑人,似隐又非何草草。 -
8.《兴州道中遇雨》 宋·张嵲
非干秋色苦,客意自萧条。
谷口玄云恶,关门白露高。
泥涂连远驿,寒雨暗长郊。
谁念征衣薄,西风方怒号。 -
9.《咏史上·审配金祎》 宋·陈普
董承种辑骚为迂,耿纪金祎计逾疏。
精卫有心安问海,螳螂方怒岂知车。 -
10.《次陈叔易太湖二十韵》 宋·李处权
北客何来此,浮生真偶然。
风飚从禹穴,日脚近虞渊。
渔唱谁能问,鸥盟我不捐。
燃犀怪可睹,击树讯空传。 -
11.《北风(新康江口信宿方行)》 唐·杜甫
春生南国瘴,气待北风苏。
向晚霾残日,初宵鼓大炉。
爽携卑湿地,声拔洞庭湖。
万里鱼龙伏,三更鸟兽呼。 -
12.《方响歌》 唐·李沇
敲金扣石声相凌,遥空冷静天正澄。
宝瓶下井辘轳急,小娃弄索伤清冰。
穿丝透管音未歇,回风绕指惊泉咽。 -
13.《方山子传》 宋·苏轼
方山子,光、黄间隐人也。
少时慕朱家、郭解为人,闾里之侠皆宗之。
稍壮,折节读书,欲以此驰骋当世,然终不遇。
晚乃遁于光、黄间,曰岐亭。 -
14.《田子方教育子击》 宋·司马光
子击出,遭田子方于道,下车伏谒。
子方不为礼。
子击怒,谓子方曰:“富贵者骄人乎?贫贱者骄人乎?”子方曰:“亦贫贱者骄人耳!富贵者安敢骄人!国君而骄人,则失去国;大夫而骄人则失去家。
失其国者未闻有以国待之者也,失其家者未闻有以家待之者也。 -
15.《古诗赠方希直》 宋·叶见泰
吾友方济宁,其人世希生。
有如炎燉之雪,曙天之星。
平生特立不徇俗,穷年矻矻,惟究心乎羲文周孔之遗经。
一旦起作郡,卓然为群黎之怙恃,列牧之仪刑。 -
16.《行至徐方行》 明·张名由
扁舟溯修阻,行行至徐方。
岸昃衡山转,城孤背水藏。
河广日滔滔,谁云一苇航。
怫郁鱼龙怒,沮洳鹿豕场。 -
17.《灵壁石歌为方岩王侍郎作》 宋·戴复古
灵壁一峰天下奇,体势雄伟身巍巍,巨灵怒拗天柱掷。
平地苍龙骧首尾,两片黑云腰夹之。 -
18.《夏五月方闵雨忽大风雨三日未止》 宋·陆游
五月昼晦天欲雨,街中人面不相睹。
风声撼山翻怒涛,雨点飞空射强弩。
一雨三日姑可休,龙其玩珠归故湫。
千里连云庆多稼,牲肥酒香作秋社。 -
19.《上方》 宋·张耒
足蹑青玉磴,跻攀不知劳。
回头瞰木杪,始觉所历高。
孤鸟去灭没,奔溪深怒号。
白日当画梁,青云送微飚。 -
20.《赠朱方李道人》 宋·黄庭坚
观骨横穿寿门过,年比数珠剩三颗。
横吹铁笛如怒雷,国初旧人惟有我。