-
321.《联句书桂隐主人斋壁》 元·杨维桢
九凤山阳漂渎阴,十年曾记此登临。
仙人一去橘破斗,小山重招花作金。
勺水研池圆洗胆,老蕉书叶倒抽心。
瞿昙像现雪生壁,木客诗成风满林。 -
322.《大明铙歌鼓吹曲十三篇》 元·杨维桢
於王气,涂之冈。
五百祀,皇陵藏。
火流乌,星流红,驾生圣人应天祥。
圣人生,六合一统天下昌。 -
323.《题并笛图》 元·杨维桢
北溟苍蟠赤有只,何年飞入昭阳里。
王母抱其首,至尊抚其尾,爱之不啻如己子。
时复娇嘶作宫徵,宁王窃弄至尊喜。
一朝踊跃不可收,化作万丈长黄虬。 -
324.《题高邮何将军老山图》 元·杨维桢
何家将军多爱山,以小比老尤坚顽。
青山面目元不老,将军却笑须眉斑。
昆仑何时鳌背裂,将军气高嵩华绝。
小夫移山良自愚,将军一怒天柱折。 -
325.《上云乐》 明·刘基
混沌结,玄黄开,人生其中,称为三才。
一人身有一天地,形质虽异众理该。
欲淫物诱滋巧伪,遂使真淳耗?攵玄风颓。
乃有朝生而暮死者,本根浅短无栽培。 -
326.《北上感怀》 明·刘基
倦鸟思一枝,枥马志千里。
营营劳生心,出入靡定止。
伊余朽钝材,懒拙更无比。
才疏乏世用,嗜僻惟书史。 -
327.《感时述事(十首)》 明·刘基
古人有战伐,诛暴以安民。
今人尚杀戮,无问豺与麟。
滥官舞国法,致乱有其因。
何为昧自反,一体含怒瞋。 -
328.《感时述事(十首)》 明·刘基
秦皇县九宇,三代法乃变。
汉祖都咸阳,一统制荒甸。
豪雄既铲削,疮痍获休宴。
文皇继鸿业,垂拱未央殿。 -
329.《为启初门和尚题山水图》 明·刘基
天下名山随处有,画图流传亦良久。
祗园道人展横幅,观者称夸同一口。
苍梧九疑高插天,卷而怀之不盈手。
巨灵惊呼盘古怒,地轴坱圠昆仑剖。 -
330.《赠跛奚(杨铁笛奴也)》 明·杨基
人笑跛奚蹩,我爱跛奚跛。
蚿虽百跂速,夔亦一足可。
履平疑屐絜,历险若箕簸。
立如鹭联拳,行类鳖跛丱。 -
331.《泛汝联句》 宋·韩维
平居厌城郭,具舟泛清汝。
蓝光一水远,铁色两崖古。
日华动中流,沙纹乱前渚。
湍鸣达公桥,草绿襄王墓。 -
332.《答贡甫酌骐骥池上见诒》 宋·韩维
金行战阳暑未北,炎郁填胸汗流液。
空堂大祖不可度,欲取清风自湔涤。
耽耽华厩列官守,对起二亭严案席。
天渠分水濯龙骥,下注方池气清激。 -
333.《和吴九王二十八雪诗》 宋·韩维
方冬气潜温,得晚阴始重。
狂随风力翻,怒若云面涌。
中微玉霏屑,后盛毛纷氄。
寒光动城阙,甘滋入田垄。 -
334.《大寒呈张太博》 宋·郑獬
寒风怒蓬勃,排户入吾室。
沙灰涨天黑,白日赤黄色。
捉衣拥肩坐,心脾寒憀慄。
须臾天气变,阴黯如涂漆。 -
335.《二月雪》 宋·郑獬
戊戌二月二十六,忽见大雪漫空来。
长老惊叹共相语,非时有雪诚怪哉。
阳爻四画已出地,至今百蛰不闻雷。
怪得气候斗暄暖,便疑赤帝来相排。 -
336.《送李去病杨元老》 宋·强至
君王赫怒超前古,威令风驰奋皇武。
将士咸怀敌忾心,桓桓孰可当貔虎。
岷峨横抹西南坤,河池散关当北门。
坚城高寨碍飞鸟,天兵百万方云屯。 -
337.《张子囦携二子西归求予诗为赋此以致乡党之义》 宋·张栻
穷冬泝荆江,风急波涛怒。
张君一叶舟,追逐任掀舞。
时从古岸边,颇得班荆语。
君家岷山下,须眉挟风雨。 -
338.《步西湖次韵徐南卿》 宋·陈造
诗课逭离索,萧窗谁肯临。
语方逢众怒,自诧用功深。
未讥辞穷鬼,才堪被笑林。
旧交多册府,肯信有湮沈。 -
339.《布谷吟》 宋·陈造
泼袴不容脱,鸟语徒殷勤。
输租质农器,有袴那解新。
官中催科吏如虎,告时趣耕尔能许。
即今春种未入田,安得县胥知愧汝。 -
340.《辛丑春雪甚意有感》 宋·陈造
岁序各司存,雪神庀厥终。
度腊不成白,接春吹旱风。
井脉青烟起,地毛黄埃蒙。
东君借一怒,瘁事玄云同。