-
441.《夏雨》 宋·陆文圭
仲夏井泉溢,雨声集虚堂。
银竹演高檐,静听何浪浪。
莲弃不受水,盘珠走低昂。
溽润逼衣敌,缝我新葛裳。 -
442.《题王仲显梅谷》 宋·彭龟年
楼前梅十围,负背花千树。
种花识花性,培养随好恶。
花无十日好。
不惮千日虑。 -
443.《剧暑戏成》 宋·释宝昙
风怒欲翻屋,汗香仍浃肤。
物方矜外武,吾独畏中枯。
璧月团霜箑,湘波浸竹铺。
为君拚一饮,满意说江湖。 -
444.《典午和尚赞》 宋·释慧远
濯锦之源,怒涛汹涌吞三峡。
合浦之渊,巨浪腾空接五湖。
夺双标随手便掷,考丹霞复得贤无。
颅顶方衣,踞死心席面而饱饮鴆毒。 -
445.《偈颂十二首》 宋·释如净
打破黑漆桶,十方空豁豁。
爆雷一喝变通,掣电千机顿发。
便可以东行撑架门庭,西班怒骂佛祖。
收放绝来由,纵横透今古。 -
446.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
寺踞千峰,十方同聚。
家贼难防,令人惊怖。
正法明王,怒发冲冠。
作如是言休惊怖,侬家自有降魔杵。 -
447.《泊舟》 宋·释文珦
泊舟青林傍,日入风色莫。
翩翩群鸟归,各以类相聚。
我生独何为,孤立寡良遇。
落落天壤间,真如惠王瓠。 -
448.《浮萍寄水行》 宋·释文珦
浮萍寄诸水,漂流本无要。
倚水以为命,然后生意蕃。
女子方在室,怙恃父母恩。
及其既结发,托身向他门。 -
449.《达理歌》 宋·释印肃
普庵识心达理,不是胡言乱语。
教化三千大千,个个透泥入水。
应无所住生心,更不祭神拜鬼。
时中净念法身,何假烧钱化纸。 -
450.《送倧禅者》 宋·释重顯
涪江怒激鲸鳌宅,岌岌三山大倾侧。
冥数俄然一箇来,步武群方作禅客。
振声谓我分纲宗,今兮古兮何匆匆。
令吾强为抉辞句,句句字字凛凛生狂风。 -
451.《续十虫吟4》 宋·舒岳祥
虫有齧菊羊,齧脑脑则死。
不谓食且尽,细察理不尔。
微躯细於蝇,玄甲而利嘴。
顶上一粟红,鲜明大如虮。 -
452.《续十虫吟》 宋·舒岳祥
早有摇橹郎,楚楚绿衣裳。
怒目只自躁,奋臂倚枝长。
附桑寄螵蛸,亦入秘术方。
折之插屋壁,经时子穰穰。 -
453.《海上自之罘至成山览秦皇汉武遗迹》 宋·宋无
雾气沈坤极,涛声撼北溟。
云霞五色水,丹碧万重屏。
脉络华夷秀,并吞宇宙青。
石梁横地户,洞构压同霆。 -
454.《林次中示及追和浙西三贤述梦诗其间叙卫公事》 宋·苏颂
曾览三贤述,吟哦日几遭。
文章追李杜,赠答拟刘曹。
二相逢辰早,中山擅价高。
才华固相若,光焰实难韬。 -
455.《古诗赠沈约之》 宋·王洋
苏端薛复同黄土,海内文章谁接武。
即今七字续长言,沈子挥豪照今古。
朝为百赋更贾勇,暮作千诗犹奋怒。
补天彩笔不费工,卷地奔风随插羽。 -
456.《读中兴颂碑》 宋·王洋
峨峨蜀道艰难路,万里行人走征戍。
如摇夜发川谷惊,回首长安满烟雾。
朔方日已催天明,朱辉散射朝霞千。
旌旗指顾豺虎静,风雨汛扫烟云清。 -
457.《十一月二十九夜大风起书室皆败叶》 宋·王洋
木老性倔强,朔风怒明威。
初更即合战,已乃声鼓鼙。
大块信难测,三鼓气不衰。
我屋山僧居,破陋久不治。 -
458.《送富朝奉还阙》 宋·杨时
君不见庆历承平道如砥,驰车八荒同一轨。
虏人鸱张怒螳臂,百万云屯若封豕。
又不见朔方横流涨天起,腐麦蛾飞木生耳。
扶携道路杂老幼,操瓢沟中半为鬼。 -
459.《送孙莘老移知南京》 宋·曾丰
稚年曾未睹风标,瀚海初闻拔俊髦。
国子先生曾并席,蓬莱学士看挥毫。
量涵万顷沧溟阔,气吐千寻太华高。
述性妙思穷孔孟,指南余藻屈雄褒。 -
460.《乙丑十一月十一日决狱次日迎帅舟中赋二诗首》 宋·曾丰
年老未归老,旬休那得休。
将迎金屋客,方便石门游。
白浪海之怒,玄云天也愁。
诗情不关性,正尔自夷犹。