-
181.《团垸俞大夫》 宋·释绍昙
贯凤团花巧施设,黑漫漫地转希奇。
做教底板坚宾著,自有傍人彩画伊。 -
182.《偈颂三十首》 宋·释印肃
离诸名色相,实见如来藏。
能转语成经,本心非傍样。
说有即是无,说无无伎俩。
不会自转经,依语成妄想。 -
183.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
184.《显元歌》 宋·释印肃
不识本家元宝贝,汩没缘尘生死快。
阿赖耶识藏无明,十八界缠缯网盖。
贪嗔痴,常在在,心镜空花分内外。 -
185.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
心心智通,佛佛道同。
十方圆满,八面玲珑。
施时也三乘教备,坐处也一切法空。
应供而来有不受之受,度世而出得无功之功。 -
186.《田公姥词》 宋·舒岳祥
田公布衣五尺长,田姥角冠八寸强。
平生布施不造殃,教养儿孙耕与桑。
田公姥,生为农家夫与妇。
寿考百年作田祖,岁岁田头管风雨。 -
187.《寄题蒲传正学士清风阁》 宋·苏颂
阁倚青山书满堂,门齐通德里高阳。
传家载世惟清白,教子何人似义方。
班嗣一丘虽道卷,刘商七业已名彰。
他年驷马充闾贵,须信文儒泽施长。 -
188.《龙井僧全示寄庵枢密程公累篇季文弟新什求余》 宋·苏籀
程苏中兴什,同庵有后前。
前朝沙门首,辨净超卓然。
耆宿失闻聪,饫参余小全。
龙泓风篁巘,荏苒二十年。 -
189.《器孀嫂》 宋·王洋
文章夫子才难尽,孝弟人言报自赊。
四事先生俱擅世,一涂后裔不传家。
岁当丰暖偏寒馁,朝正欢娱独叹嗟。
报施若教长似此,几人守道不回邪。