-
81.《乙酉夏述怀二绝》 宋·刘宰
水边舟子竞招招,陌上车尘晚更嚣。
祗有幽人无个事,藉花深处弄轻桡。 -
82.《游思安凤凰岩》 宋·郭印
山脚清江转,岩腰细路通。
飞泉忽溅雨,阴壑自吟风。
寺隐烟云里,人行竹柏中。
野僧无个在,幽鸟为谈空。 -
83.《王修竹馆舍即事》 宋·黄庚
池馆翠深处,宽间称客居。
未仙犹阆苑,不梦亦华胥。
竹净堪居鹤,荷香欲醉鱼。
心清无个事,长日一编书。 -
84.《代颜圣闻次韵即事》 宋·释绍嵩
渡口水流急,凭栏凝睇劳。
远山枫外淡,矮竹苣边高。
古来丛青蔼,鳊鱼噀白涛。
幽闲无个事,痛饮读离骚。 -
85.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
正因二字得闻,鼠粪污一釜羹。
乳峰初无个事,饱噇饭了闲行。
松门雨霁,苔径云横。
堤防平地上,著脚是深坑。 -
86.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
调古神清风自高,忘荣傲世性坚牢。
示一往还无个事,见人摇手莫忉忉。 -
87.《偈颂十四首》 宋·释印肃
君不见烂柯仙,一局知他几度年。
自出洞来谁作对,未曾学手早赢先。
高不高,玄不玄,默然轻转不能言。
得失都卢无个事,一时收拾华堂前。
若人要问消息,落落真风印碧天。 -
88.《次程斗山村居韵十首》 宋·杨公远
萧洒园池上,依然一故庐。
苍苔封曲迳,老鹤伴閒居。
计拙身还逸,颜酡鬓任疎。
日长无个事,穷达儘教渠。 -
89.《再韵奉酬》 宋·杨公远
穿帘燕子作双飞,怡是春光欲老时。
公退只应无个事,山泉石鼎煮钥旗。 -
90.《龙金庵次黄山中》 宋·杨公远
清风明月逐时新,天付幽人直万金。
和得诗成无个事,来时可惜不携琴。 -
91.《道边竹》 宋·曾丰
腾身已往化为龙,未化先拔济物功。
六月乾坤尘扑火,行人无个不清风。 -
92.《忆秦娥(和留守赵无愧送别)》 宋·晁补之
牵人意。
高堂照碧临烟水。
清秋至。
东山时伴,谢公携妓。
黄菊虽残堪泛蚁。
乍寒犹有重阳味。
应相记。
坐中少个,孟嘉狂醉。 -
93.《蝶恋花(秋晚东归,留吴会甚久,无一人往还者)》 宋·毛滂
江接寒溪家已近。
想见秋琰,松菊荒三径。
目送吴山秋色尽。
星星却入双蓬鬓。
凫短鹤长真个定。
勋业来迟,不用频看镜。
懒出问人人不问。
绿尊倒尽横书枕。 -
94.《感皇恩·一个小园儿》 宋·朱敦儒
一个小园儿,两三亩地。
花竹随宜旋装缀。
槿篱茅舍,便有山家风味。
等闲池上饮,林间醉。
都为自家,胸中无事。
风景争来趁游戏。
称心如意,剩活人间几岁。
洞天谁道在、尘寰外。 -
95.《鹧鸪天·发底青青无限春》 宋·辛弃疾
发底青青无限春。
落红飞雪谩纷纷。
黄花也伴秋光老,何事尊前见在身。
书万卷,笔如神。
眼看同辈上青云。
个中不许儿童会,只恐功名更逼人。 -
96.《无愁可解》 宋·陈慥
天下传咏,以谓几于达者。
龙丘子犹笑之。
此虽免乎愁,犹有所解也。
若夫游于自然而托于不得已,人乐亦乐,人愁亦愁,彼且恶乎解哉。 -
97.《无愁可解》 宋·陈慥
天下传咏,以谓几于达者。
龙丘子犹笑之。
此虽免乎愁,犹有所解也。
若夫游于自然而托于不得已,人乐亦乐,人愁亦愁,彼且恶乎解哉。 -
98.《个侬》 宋·廖莹中
恨个侬无赖,卖娇眼、春心偷掷。
苍苔花落,先印下一双春迹。
花不知名,乔才闻气,似月下箜篌,蒋山倾国。
半解罗襟,蕙薰微度,镇宿粉、栖香双蝶。 -
99.《金缕曲(罗帛翦梅缀枯枝,与真无异作)》 宋·蔡士裕
怪得梅开早。
被何人、香罗剪就,天工奇巧。
茅舍竹篱容不得,移向花堂深悄。
别一样、风流格调。 -
100.《临江仙·昨夜个人曾有约》 清·纳兰性德
昨夜个人曾有约,严城玉漏三更。
一钩新月几疏星。
夜阑犹未寝,人静鼠窥灯。
原是瞿唐风间阻,错教人恨无情。
小阑干外寂无声。
几回肠断处,风动护花铃。