-
121.《鹧鸪天·真个亲曾见太平》 宋·无名氏
真个亲曾见太平。
元宵且说景龙灯。
四方同奏升平曲,天下都无叹息声。
长月好,定天晴。
人人五夜到天明。
如今一把伤心泪,犹恨江南过此生。 -
122.《柳梢青·有个人人》 宋·无名氏
有个人人。
海棠标韵,飞燕轻盈。
酒晕潮红,羞娥凝绿,一笑生春。
为伊无限伤心。
更说甚、巫山楚云。
斗帐香消,纱窗月冷,著意温存。 -
123.《永遇乐·个个修行》 宋·无名氏
个个修行,人人咽纳,谁悟真道。
曲径多岐,旁门小法,误了人多少。
容成岂是,神仙究竟,采药谩多炉灶。
忽一朝,脱却桶底,性根坏倒。 -
124.《永遇乐·个个修行》 宋·无名氏
个个修行,人人咽纳,谁悟真道。
同径多歧,旁门小法,误了人多少。
容成岂是神仙,究竟采药,谩多炉*。
忽一朝、脱却桶底,性根坏倒。 -
125.《行香子·清要无因》 宋·无名氏
清要无因,举选艰辛。
系书钱、须要十分。
浮名浮利,虚苦劳神。
叹旅中愁,心中闷,部中身。
虽抱文章,苦苦推寻。
更休说、谁假谁真。
不如归去,作个齐民。
免一回来,一回讨,一回论。 -
126.《踏青游·识个人人》 宋·无名氏
识个人人,恰正二年欢会。
似赌赛、六只浑四。
向巫山、重重去,如鱼水。
两情美。 -
127.《燕山亭·风雨无情》 宋·无名氏
风雨无情,红药吐时,下得恹恹摧挫。
云艳卷凉,旋汲银屏,收拾二三千朵。
长日留伊,要把酒、不教放过。
无那。 -
128.《无俗念 此下原有瑶台月平生懒惰一首未注名》 宋·无名氏
浮生碌碌。
算由天由命,也由人福。
暑往寒来人渐老,多少兴衰翻覆。
点石为金,指山为宝,未满人欲。 -
129.《上平西·这无常》 宋·无名氏
这无常,两个字,最难防。
要来时无处潜藏。
不论老幼,不管贫富与贤良。
不管妻子与儿郎。 -
130.《无著复欲去再作此留之》 宋·吴则礼
都梁日日招吾人,梅花已复矜小春。
胡为要随白雁去,莫起此念僧伽嗔。
弹琴几时鬓毛脱,端是天教个中活。
僧伽初不负先生,久办淮山作衣钵。 -
131.《曾无逸郎中名燕居曰和三续社有诗次韵》 宋·楼钥
通地通天只个中,千岐虽别大都同。
两家偶尔流传盛,一贯临之内外融。
欲境扫开心在我,浮云散尽月当空。
感而通者从来话,不感须知自有通。 -
132.《无题》 宋·苏泂
梦到巫山起较迟,花梢日在不多时。
关心自对空梁语,一个飞来燕子知。 -
133.《卜算子·此个真真也》 元·王哲
此个真真也。
莹彻灵灵也。
出入虚无缥缈间,骑风马。
信任飘飘也。
占得惺惺也。
光辉明明也。
来往晴空碧落中,乘云马。
自在逍遥也。 -
134.《燕归梁·这个修行理最深》 元·王哲
这个修行理最深。
水里淘金。
见天清净处、细搜寻。
唯风月、是知音。
绵绵永永无令歇,如捞得、称嘉吟。
一从携去上高岑。
方能显、道人心 -
135.《玉堂春·有个风王风》 元·王哲
有个风王风,时时频睡卧。
无梦无眠,无灾无祸。
白虎青龙,自然交媾过。
水火相逢上下和。
这个因缘,元来真打坐。
试问诸公,应还会么。
似我修持,交君得功课。
不在劳形苦已多。 -
136.《西江月·运用无时不可》 元·马钰
运用无时不可,悟来有甚羞惭。
前三三与后三三。
欲漏天机未敢。
顾我完全玉性,劝人省悟银蚕。
好归物外访玄谈。
认个不增不减。 -
137.《无梦令 继重阳韵》 元·马钰
人我两无分别。
个内须教莹彻。
营养本来如,渐觉真欢真悦。
亲说。
亲说。
得见洞天明月。 -
138.《无梦令·物外洞天金雨》 元·马钰
物外洞天金雨。
浇溉九还之数。
猿马两澄澄,自是性停命住。
命住。
命住。
产个胎仙飞举。 -
139.《无梦令·三髻山侗爱笑》 元·马钰
三髻山侗爱笑。
好弱归之一笑。
不是我如斯,有个内容欣笑。
欣笑。
欣笑。
真乐自然欢笑。 -
140.《无梦令·志在环墙养拙》 元·马钰
志在环墙养拙。
是是非非不说。
终日似憨痴,逗引个中欢悦。
欢悦。
欢悦。
便是山侗活业。