-
181.《和李大夫嗣真奉使存抚河东》 唐·杜审言
六位乾坤动,三微历数迁。
讴歌移火德,图谶在金天。
子月开阶统,房星受命年。
祯符龙马出,宝箓凤凰传。 -
182.《送殿中杨监赴蜀见相公(杜鸿渐镇蜀,辟杨炎为判官)》 唐·杜甫
去水绝还波,泄云无定姿。
人生在世间,聚散亦暂时。
离别重相逢,偶然岂定期。
送子清秋暮,风物长年悲。 -
183.《唐开州文编远寄新赋累惠良药咏叹仰佩…聊书还答》 唐·权德舆
风雨竦庭柯,端忧坐空堂。
多病时节换,所思道里长。
故人朱两轓,出自尚书郎。
下车今几时,理行远芬芳。 -
184.《满庭芳·家缘猛弃》 元·马钰
家缘猛弃,更不疑惑。
辨认阴魂阳魄。
咄出尸虫,屏尽气财酒色。
好事先人后己,做憨憨、有似弥勒。 -
185.《褒信新蔡两令言飞蝗所过有大鸟如鹳数千为群》 宋·刘敞
广州奇禽鸿鹄群,劲羽长翼飞蔽云。
啸俦命侣自共职,饮水棲林余不闻。
今年飞蝗起东国,所过田畴畏蚕食。
神假之手天诱衷,此鸟乃能去螟贼。 -
186.《五月余还至渭南适克正博士为丞于兹赋诗道旧》 明·王祎
曩余客南京,结交尽名友。
文采竞联翩,气义互缠纠。
子也时所需,翻然起江右。
譬如丰城藏,紫气映牛斗。 -
187.《次韵子由柳湖感物》 宋·苏轼
忆昔子美在东屯,数间茅屋苍山根。
嘲吟草木调蛮獠,欲与猿鸟争啾喧。
子今憔悴众所弃,驱马独出无往还。
惟有柳湖万株柳,清阴与子供朝昏。 -
188.《刘监仓家煎米粉作饼子余云为甚酥潘邠老家造》 宋·苏轼
一杯连坐两髯棋,数片深红入座飞。
十分潋滟君休诉,且看桃花好面皮。
?唐人诗云:未有桃花面皮,先作杏子眼孔。
?野饮花间百物无,杖头惟挂一葫芦。
已倾潘子错著水,更觅君家为甚酥。 -
189.《赠山谷子?此诗当为陈师道作?》 宋·苏轼
黄童三尺世无双,笔头衮衮悬秋江。
不忧老子难为父,平生崛强今心降。
我来喜共阿戎语,应敌纵横如急雨。
生子还如孙仲谋,豚犬谩多何足数。 -
190.《君倚示诗有归吴这兴为诗三十二韵以赠》 宋·司马光
吴越为君土,崤函是我家。
濯缨从吏事,倾盖聚京会。
奕世交朋重,同僚分谊加。
声光尝耳剽,臭味辱肩差。 -
191.《次韵和不疑假书邻几知方酣寝为诗通意》 宋·司马光
江翁顺天和,心迹两夷简。
虽如边韶寝,且异宰予懒。
平居无进间,经史自课限。
高歌慕翰林,鸣琴写中散。 -
192.《金鸡五言十四韵》 宋·欧阳修
蛮荆鲜人秀,厥美为物怪。
禽鸟得之多,山鸡禀其粹。
众彩烂成文,真色不可绘。
仙衣霓纷披,女锦花綷縩。 -
193.《沁园春·不喜轻裘》 宋·无名氏
不喜轻裘,布衣芒履,任春与秋。
傍人笑我生涯拙,尘寰碌碌,毕竟何求。
物外蓬瀛,壶中方寸,论此宗风没价酬。
谁知道,无为快乐,不羡王侯。 -
194.《采选示王圣美葛子明》 宋·王令
酒盏厌连行,众客喧已醉。
忽得簿上籍,共出名外仕。
孤昂忽雄轩,泯默亦驯致。
追争相後先,得失自愚智。 -
195.《东轩长老二绝〈并序〉》 宋·苏辙
始余于官舍营东轩,彭城曹君焕子文,自浮光访余于高安,道过黄冈,家兄子瞻以诗送之曰:“君到高安几日回,一时抖薮旧尘埃。
赠君一笼牢收取,盛取东轩长老来。
”君过庐山,见圆通知慎禅师,出诗示之。
师尝与余通书,见之欣然。 -
196.《清友堂为吕宾峰题》 宋·李吕
恶草不可近,恶虫不可逢。
草有有钩吻,入口裂其胸。
虫中有细腰,虿尾犹铦锋。
人生涉世故,得不戒游从。 -
197.《必源以古风见投词意甚远因为赋风吹原上苗勉》 宋·刘子翚
风吹原上苗,青青入无边。
发生赖阳和,秀润滋澄涟。
游车走道旁,忽之如浮烟。
那知丁黄愁,枵腹望果然。 -
198.《答王詹叔见寄》 宋·韩维
詹叔好古者,卓立自既冠。
有如骐骥儿,一纵不可绊。
近闻治周易,颠倒爻象彖。
此书号精微,义与天地贯。 -
199.《次朱天球赠吴茂先韵》 宋·吴则礼
暮年挈挈侬与君,端觉高歌有鬼神。
平生王恭无长物,此事逼人殊咄咄。
戏谈韁马缺鼻牛,夫子大是孙殷流。
休言他日随计上,且看南徐拍天浪。 -
200.《同德麟仲宝过谢公定酌酒赏菊以悲哉秋之为气》 宋·李廌
风骚本无作,强为忧患出。
菊荒思卧陶,江浑叹沉屈。
吾观思王诗,复若清庙瑟。
斯文幸未坠,且进杯中物。